بهترین تنظیمات عکاسی از غذا

آیا می خواهید عکس های غذایی عالی بگیرید؟ پس اول باید یاد بگیرید که چگونه تنظیمات عکاسی از غذا را کنترل کنید. در این مقاله، من همه چیزهایی را که برای دستیابی به تصاویر واضح، با نوردهی خوب و زیبا از غذا نیاز دارید به اشتراک می‌گذارم به این ترتیب، زمانی که مطالعه را تمام میکنید، کاملا آماده هستید تا مانند یک حرفه‌ای با دوربین خود کار کنید و عکس های زیبای غذا بگیرید.

به طور خاص، نحوه انتخاب کامل موارد زیر را توضیح می دهم:

• حالت دوربین
• دیافراگم
• سرعت شاتر
• ISO
• تعادل رنگ سفید

خط پایانی: چه یک عکاس غذای مبتدی هستید که امیدوار است شروع به کار کند یا یک آماتور هستید که می‌خواهید حرفه‌ای شوید، این مقاله به شما کمک می‌کند. بیایید شروع کنیم!

بهترین تنظیمات برای عکاسی از غذا: اصول اولیه

در این بخش، شما را با تمام تنظیمات اصلی دوربین عکاسی غذا آشنا می‌کنم که با این موارد شروع می‌شود:

بهترین حالت دوربین برای عکس غذا

بهترین حالت دوربین برای عکاسی از غذا، حالت دستی است. هنگام عکاسی دستی، کنترل همه تنظیمات دوربین از جمله دیافراگم، سرعت شاتر و ISO را در دست دارید. شما هیچ چیز را به شانس واگذار نمی کنید؛ به این ترتیب، پس از هر بار فشار دادن شاتر، می‌توانید به نتیجه‌ای دلخواه برسید.

توجه داشته باشید که هنگام عکاسی در حالت دستی، دوربین شما هیچ تنظیمات نوردهی را برای شما انتخاب نمی کند. در عوض، باید کارهای سنگین را انجام دهید. (آنقدرها هم که به نظر می رسد سخت نیست! و در بخش های بعدی، دقیقاً توضیح خواهم داد که چگونه می توانید تنظیمات را برای رسیدن به بهترین تصاویر تغییر دهید.)

اما اگر از حالت دستی ترسیده اید، همیشه می توانید با یکی از حالت های نیمه خودکار دوربین خود مانند اولویت دیافراگم یا اولویت شاتر شروع کنید. این حالت‌ها به شما امکان کنترل برخی تنظیمات را می‌دهند در حالی که دوربین تنظیمات دیگر را انتخاب می‌کند، و آنها راهی عالی برای سهولت در حالت خودکار و تصمیم‌گیری دقیق و عمدی هستند.

بهترین دیافراگم برای عکس غذا

دیافراگم به حفره ای در لنز اشاره دارد. با باز کردن این حفره دیافراگم، نور بیشتری برای نوردهی روشن‌تر وارد می‌کنید. با باریک کردن حفره دیافراگم، نور کمتری برای نوردهی تاریک‌تر وارد می‌کنید.

دست مانند چشم هر قدر چشم را باز تر نگه دارید نور بیشتری دریافت میکنید و وقتی چشم را جمع میکنید نور کمتر در نتیجه تصویر محدود و تارتری دریافت میکنید. امتحان کنید! اما دیافراگم همچنین میزان فوکوس بودن تصویر شما را کنترل می کند. متأسفانه، بهترین تنظیم دیافراگم عکاسی از غذا وجود ندارد. در عوض، این به ترجیحات هنری شما بستگی دارد.

اگر می‌خواهید عمق میدان کم داشته باشید یعنی عکسی که فقط قسمتی از سوژه را فوکوس کند از دیافراگم باز استفاده کنید. این به شما کمک می کند سوژه را از پس زمینه جدا کنید، به علاوه تاری پس زمینه زیبایی ایجاد می کند. جلوه‌های عمق میدان کم نیز یک راه عالی برای برجسته کردن ویژگی‌های خاص غذا است.

از سوی دیگر، اگر می‌خواهید عمق میدان عمیقی داشته باشید عکسی با همه چیز از جلو به عقب فوکوس شده باشد باید از دیافراگم کوچک‌تری استفاده کنید. لنزها دارای نقطه ی شیرینی در اطراف f/8 تا f/11 هستند، بنابراین اگر به دنبال جلوه عمق میدان هستید، f/8 را به عنوان نقطه شروع توصیه می کنم.

تصویر سمت چپ با دیافراگم باز گرفته شده است، در حالی که تصویر سمت راست با دیافراگم باریک گرفته شده است. واضح است که هیچ یک از تصاویر بهتر از دیگری نیست، اما تفاوت قابل توجه است:

یک چیز دیگر:

اگر می‌خواهید عمق میدان عمیقی داشته باشید اما نمی‌توانید همه چیز را در فوکوس قرار دهید، همیشه می‌توانید تکنیکی به نام انباشتن فوکوس را امتحان کنید، که در آن چندین عکس با فوکوس در نقاط مختلف می‌گیرید و سپس آن‌ها را با هم ترکیب می‌کنید تا نتایج کاملاً واضحی داشته باشید.

بهترین سرعت شاتر برای عکس غذا

سرعت شاتر به مدت زمانی که سنسور دوربین در معرض نور قرار می گیرد اشاره دارد. سرعت شاتر بیشتر منجر به نوردهی تاریک‌تر می‌شود اما سرعت شاتر سریع‌تر می‌تواند سوژه‌های متحرک را نیز منجمد کند، که اگر می‌خواهید مقداری شکر، پاشیده شدن روی نوشیدنی‌ها و غیره را فریز کنید، مفید است.

از طرف دیگر سرعت شاتر آهسته نوردهی های روشن تری ایجاد می کند. سرعت‌های آهسته‌تر نیز هنگام حرکت سوژه‌ها در عکس شما، تاری حرکت ایجاد می‌کند. می‌توانید از این برای گرفتن جریانی صاف از قهوه هنگام ریختن آن از یک قابلمه یا جریان صافی از شربت هنگام ریختن روی یک دسته از پنکیک استفاده کنید.

به عبارت دیگر، تاری حرکت می تواند به عنوان یک ابزار خلاقانه استفاده شود که عکس های شما را پویاتر می کند.

بنابراین، بهترین سرعت شاتر عکاسی از غذا وجود ندارد. در عوض، می توانید از سرعت شاتر سریع برای ثابت کردن حرکت استفاده کنید یا می توانید از سرعت شاتر آهسته برای محو کردن حرکت استفاده کنید. هر دو گزینه های معقولی هستند و می توانند عکس های خیره کننده ای ایجاد کنند.

با این اوصاف، باید سرعت شاتر خود را به اندازه کافی بالا نگه دارید تا از تاری ناشی از لرزش دوربین جلوگیری کنید (یعنی تاری ناشی از حرکت دستان شما هنگام نگه داشتن دوربین).

قانون کلی برای جلوگیری از لرزش دوربین این است که سرعت شاتر را بالاتر از فاصله کانونی نگه دارید. به عبارت دیگر، اگر از لنز 50 میلی متری استفاده می کنید، سرعت شاتر را بالای 1/50 ثانیه نگه دارید. اگر از لنز 200 میلی متری استفاده می کنید، سرعت شاتر را بالای 1/200 ثانیه نگه دارید. و غیره

بهترین ISO برای عکس غذا

همه دوربین ها دارای محدوده ISO هستند که حداقل و حداکثر حساسیت سنسور را تعیین می کند. بسیاری از دوربین های اخیر حتی برد گسترده ای دارند. با این حال، شما به ندرت از حداکثر مقادیر ISO در عکاسی غذا استفاده خواهید کرد. چرا؟

در حالی که اعداد ISO بالاتر به این معنی است که شما می توانید در شرایط کم نور عکس بگیرید – یعنی هر چه ISO بالاتر باشد، نوردهی روشن تر است آنها همچنین نویز و فایل های با کیفیت پایین تری را تضمین می کنند.

نویز یک جلوه دانه دانه است که اغلب در تصاویر شبانه می بینید. در حالی که اکثر برنامه‌های ویرایش ابزاری برای کاهش نویز دارند، این معمولاً منجر به کاهش وضوح می‌شود. (به عبارت دیگر، ایده آل نیست!) توصیه من؟ با کمترین ISO که می توانید عکس بگیرید. و هر زمان که نیاز به افزایش ISO خود داشتید، تا حد امکان با دقت پیش بروید.

نکته حرفه ای

با دوربین خود چند عکس آزمایشی بسازید. با مقادیر مختلف ISO عکس بگیرید و ببینید دوربین شما چگونه رفتار می کند! به این ترتیب، شما دقیقاً می‌دانید که هر بار که ISO را افزایش می‌دهید، چه چیزی دریافت می‌کنید.

تنظیمات پیشرفته عکاسی از غذا

در حالی که دیافراگم، سرعت شاتر و ISO اکثر ویژگی های کلیدی عکاسی از غذا را کنترل می کنند، چند تنظیمات اضافی نیز وجود دارد که ارزش بررسی دارند.

بهترین تراز سفیدی برای عکس غذا

هدف متعادل کردن رنگ سفید اصلاح رنگ‌های ناخواسته در تصاویر شما است و اکثر دوربین‌ها دو گزینه گسترده را ارائه می‌دهند:

• تراز سفیدی خودکار یا AWB که به دوربین اجازه می‌دهد تصمیم‌گیری در مورد تعادل رنگ سفید را بگیرد.
• تعادل رنگ سفید دستی، جایی که به دوربین خود می‌گویید دقیقاً چگونه می‌خواهید در موقعیت‌های مختلف مدیریت کند.

AWB معمولاً کار خوبی انجام می‌دهد، اما بی‌نقص نیست و زمانی که عکاسی حرفه‌ای از غذا انجام می‌دهید، به کنترل کامل روی عکس نیاز دارید. به‌علاوه، تراز سفیدی خودکار می‌تواند منجر به تغییر قابل توجهی از یک تصویر به تصویر دیگر شود، که ظاهر خوبی نیست. اینجاست که گزینه‌های تعادل رنگ سفید دستی دوربین شما وارد می‌شوند.

اکثر دوربین‌ها دارای مجموعه‌ای از تراز سفیدی از پیش تعیین‌شده هستند، مانند نور مستقیم خورشید، ابری، فلورسنت، و غیره. اینها دقت زیادی را امکان‌پذیر نمی‌کنند، اما مطمئناً یک پله بالاتر از AWB دوربین شما هستند.

برخی از دوربین ها همچنین به شما اجازه می دهند مقدار کلوین را وارد کنید. این یک راه آسان برای کنترل صحنه های روشن شده توسط بارق یا نورهای مداوم است. به سادگی دمای رنگ نور را شناسایی کنید، سپس مقدار صحیح کلوین را در دوربین خود انتخاب کنید.

یکی دیگر از تنظیمات کاملا دستی تراز سفیدی، ویژگی سفارشی است. در اینجا، می توانید یک صفحه سفید در مقابل سوژه خود قرار دهید، از آن عکس بگیرید، سپس به دوربین خود بگویید که از عکس برگه به ​​عنوان مرجع تراز سفیدی استفاده کند.

تنظیم فرآیند سفارشی از دوربینی به دوربین دیگر متفاوت است، بنابراین برای تعیین مراحل خاص باید دفترچه راهنمای کاربر خود را بررسی کنید. با این حال، معمولاً بسیار آسان است!

بهترین حالت فوکوس برای عکس های غذا

این روزها، دوربین ها گزینه های زیادی برای فوکوس ارائه می دهند. خوشبختانه، انتخاب حالت فوکوس عالی برای عکاسی از غذا یک فرآیند سریع است. ابتدا از خود بپرسید: آیا می خواهم از فوکوس خودکار استفاده کنم یا فوکوس دستی؟

در سناریوهای خاصی جایی که در نور کم کار می کنید یا صحنه شما کنتراست بسیار کمی دارد، فوکوس دستی راه حلی است که می توانید انجام دهید. همچنین اگر می‌خواهید عکس‌هایتان را روی هم فوکوس کنید (و دوربین شما ویژگی براکت فوکوس ندارد) فوکوس دستی را انتخاب کنید.

با این حال، فوکوس دستی می تواند در برخی شرایط به یک چالش غیر ضروری تبدیل شود. برای مثال، اگر می‌خواهید با حرکت عکس غذا بسازید یا با عمق میدان کم کار می‌کنید، فوکوس دستی اغلب منجر به یک تصویر تار می‌شود.

اگر تصمیم به استفاده از فوکوس خودکار دارید، باید بین حالت AF-S دوربین خود (جایی که فوکوس به دست می آید و سپس قفل می شود) و حالت AF-C دوربین خود (که در آن فوکوس به طور مداوم به دست می آید) را انتخاب کنید.

AF-C مخصوصاً هنگام عکاسی از سوژه‌های متحرک مفید است و به شما امکان می‌دهد یک غذای در حال سقوط یا یک آشپز را در حین سر خوردن از روی قاب ردیابی کنید در حالی که AF-S وقتی سوژه شما ثابت است خوب است.

بهترین حالت اندازه گیری برای عکس های غذا

حالت نورسنجی دوربین شما تعیین می‌کند که دوربین چگونه نوردهی را ارزیابی می‌کند، و زمانی که با نور یکنواخت مواجه می‌شوید و زنگ‌ها کم و بیش یکنواخت در سراسر عکس هستند، حالت خاص تفاوت چندانی ایجاد نمی‌کند. با این حال، وقتی صحنه ای با کنتراست بالا دارید یا می خواهید به یک جلوه خاص برسید (به عکاسی با کیفیت بالا و پایین فکر کنید)، باید کاملاً به حالت نورسنجی توجه کنید.

به تصاویر بادمجان بالا نگاه کنید. تنظیمات نور دقیقاً یکسان بود، اما من از حالت پیش‌فرض دوربینم برای تصویر سمت چپ و نورسنجی نقطه‌ای برای تصویر سمت راست استفاده کردم.

حالت اندازه‌گیری پیش‌فرض سعی می‌کرد کمبود آشکار نور را جبران کند و همه چیز را خاکستری نشان دهد. اما حالت نورسنجی نقطه ای به من این امکان را داد که مشخص کنم کجا می خواهم دوربین نور را ارزیابی کند و نتیجه بسیار بهتری به من داد.

تنظیمات عکاسی از غذا: کلمات پایانی

همانطور که می بینید، بهترین تنظیمات عکاسی از غذا بسته به شرایط نور، سوژه، محیط، داستانی که می خواهید بگویید و سبک عکاسی شما متفاوت است. پس این راهنما را با دقت بخوانید. و یاد بگیرید که چگونه تنظیمات مختلف را در موقعیت های مختلف اعمال کنید!

منبع:digicenter.ir

digital-photography-school.com