نورپردازی عکس

نورپردازی عکس

میزان حرارت

این واژه به گرمایی که یک لامپ ایجاد می کند اشاره ندارد بلکه منظور سایه رنگ یا رنگ نور تولید شده از یک منبع نور است.رایج ترین مشکلی که در یک سری عکس ها وجود دارد ، رنگی است که به طور چشمگیری از یک نما به نمایی دیگری متغیر است.عامل بد، نور (یا نورهایی) است که سوژه مورد نظر شما را واضح می کند.

همه کارگاه های عکاسی ، مجهز به انواع مختلفی از منابع نور هستند.لامپ های سقفی فلورسنت و حباب های نورانی، پروژکتورهای هالوژن،لامپ های فلورسنت فشرده و جدیدترین لامپ های ال ای دی، همه می توانند در فضای کاری مشابه وجود داشته باشند.هر منبع، میزان متفاوتی از نور را ایجاد می کند و می تواند منجر به سایه رنگی سبز،زرد-نارنجی یا سایه رنگ مایل به آبی روی عکس هایتان شود.اگر پنجره ای در محل عکاسی شما باشد با مشکل نور طبیعی هم برخورد می کنید (که به طور مدام متغیر است).هنگام عکاسی، پنجره ها را با پرده بپوشانید مگر اینکه نور کافی برای عکاسی از پنجره ها وارد اتاق شود.

بهترین راه غلبه بر این تفاوت ها محدود کردن نوری که وارد می کنید به یک نوع است.وقتی برای نوردهی، لامپ در نظر می گیرید، به دنبال میزان های کلوین آنها باشید.مقیاس k5000 یا بیشتر، نوری سردتر یا متمیل به آبی تولید می کند.لامپ هایی با مقیاس k3000-2700 نور گرم تولید می کنند.لامپ هایی که در دسته “نور روز” قرار می گیرند رده متوسط هستند و نوری خالص و طبیعی تر تولید می کنند.هدف، تنظیم کل منبع نورپردازی به طوری است که مقیاس k (کلوین) یکسانی را تقسیم کند.

شدت و جهت

مقدار نور سایه رنگی که در عکس و روی سوژه عکاسی وارد می کنید یک عامل عمده و تعیین کننده کیفیت عکس است.توصیه ما به شما عکاسی با “نور موجود” است چرا که فلش دوربین شما می تواند باعث وارد کردن نقص ( سایه ها و نقاطی با بازتاب شدید) در عکس شما شود.نورپردازی خیلی زننده باعث ایجاد سایه هایی شدید و نورهای ناخواسته بسیار گرم می شود.

جا به جایی نورها دور از سوژه و پخش کردن منبع نور می تواند این مشکل را حل کند.تصویری که نیمه تاریک است با کمی کنتراست روشنایی بیشتری احتیاج دارد.باید منبع نوری روشن تر (ولتاژ بالاتر) انتخاب کنید یا نور بیشتری اضافه کنید.اگر نوری که انتخاب کرده اید مایل می شود و تمام قسمت های سوژه عکاسی راپوشش نمی دهد، به منبع نوری وسیع تر احتیاج دارید.

بسیاری اوقات منبع نور دیگری نیاز نیست بلکه صفحه سفید پوشیده شده ای بافویل آلومینیوم (زاویه های خارجی را تیره می کند) نور را از منبع اصلی شکسته و وارد عکس می کند.چنین وسیله ای را می توان برای تنظیم سایه های کناره سوژه عکاسی و تهیه یک منبع نور کامل برای کاهش سایه ها و واضح کردن لبه ها هم استفاده کرد.

طرز قرار گرفتن منابع نور، قسمت های نورانی و سایه ها را تحت تاثیر قرار می دهد.

• نوری که در موقعیتی پایین تر قرار گرفته باعث ایجاد سایه های بلندتر می شود.
• نورپردازی از کنار، عمق را ایجاد می کند در حالی که آوردن نور جلوی سوژه عکاسی آن را مسطح می کند.
• اگر سوژه عکاسی درخشان باشد یا به طور طبیعی نور را بازتاب کند باید برای به حداقل رساندن قسمت هایی با نور زننده و نقاط به شدت تار به محل قرارگیری نورها توجه بیشتری کنید.وقتی از چند منبع نور استفاده می کنید دقت داشته باشید یکی از آنها منبعی قوی و بقیه ضعیف تر باشند.به این ترتیب سایه های زیر سوژه تان ملایم می شود و از مسطح به نظر رسیدن نما جلوگیری می کند.

آتلیه کاری خود را نورپردازی کنید

یک محیط سازگار با دوربین را در آتلیه خود معین کنید و آن را با منابع نوری با میزان حرارتی یکسان متناسب کنید.فضایی به اندازه کافی بزرگ برای سازگار کردن سوژه ای که قصد عکس برداری از آن را دارید و نورهایی که برای روشن کردن مجموعه شما نیاز است؛ انتخاب کنید.پایه هایتان را تا حد امکان قابل حمل درست کنید.

اگر مغازه شما مثل مغازه من باشد نمی توانید فضایی را برای یک آتلیه کاری تمام وقت اختصاص دهید.وقتی عکاسی نمی کنید می توانید لامپ های قابل حمل را جمع کنید و از میز کارتان برای هدف اصلی استفاده کنید.همچنین، در مواقعی که به عکس برداری از سوژه ای در مغازه تان نیاز است که نمی توانآن را به قسمتی که عکاسی می شود حرکت داد (مثل یک اره میزی)، چنین پایه هایی مفید است.منابع نور را به آنجا ببرید و هر نور محیطی دیگر از سایر منابع نور را برای حفظ یکپارچگی عکس برداری خود کاهش دهید.

لامپ های خانگی برای عکس برداری

اگر تا به حال عکس یک آتلیه ای حرفه ای را دیده باشید تنها چیزی که یک فرد غیرحرفه ای را تحت تاثیر قرار می دهد چیدمان پرجلوه تجهیزات نورپردازی در صفحه نمایش است.لازم نیست هزاران یا حتی صدها دلار برای نورپردازی آتلیه ای صرف کنید.لامپ هایی که می توانند از اجزای کم هزینه که در هر فروشگاه خدمات رفاهی منازل پیدا می شوند ساخته شوند هنگام کار خودشان را چیزی بیشتر از قابل قبول نشان می دهند.

یک شروع عالی، بستن یک آلومینیوم بازتابگر به پروژکتورها است.این نوع لامپ ها می توانند به تنهایی به عنوان پایه استفاده شوند یا زمینه ای برای نورپردازی حرفه ای تر مثل یک سافت باکس فراهم کنند.این ماده بازتابگر می تواند یک کاغذ یا پارچه نیمه شفاف مثل کاغذ مومی،کاغذ نیمه شفاف رسم، پارچه مخصوص درست کردن پنیر یا دیگر پارچه های سفید سبک ( ملحفه، پرده های توری و …) باشد.لامپ ها باید نسبتا ولتاژ بالا باشند اما به حرارتی که تولید می کنند دقت داشته باشید.

هالوژن

پروژکتورهای هالوژن ، نور بسیار زیادی تولید می کنند و معمولا به بازتابگر نیاز دارنداما حرارت این لامپ ها استفاده از آنها را به عنوان یک نور محدود ( مثل یک سافت باکس) خطرناک می کند.اگر به اینمقدار زیاد از نور احتیاج دارید و می خواهید آن را بازتاب دهید می توانیدیک قاب از لوله پی وی سی ¾ بسازید و قاب را با یک ماده بازتاب دهنده پر کنید.

گزینه دیگر دور کردن لامپ هالوژن از سوژه و تنظیم نور آن روی مجموعه تان با یک کارت سفید بزرگ است.در هر صورت، دقت داشته باشید فضای حاشیه بین کارت، بازتابگر و لامپ هالوژن به اندازه کافی باشد.

با مهارت های برقی استاندارد در خودتان می توانید یک دیمر باکس بسازید.دیمر سوئیچ، خروجی متصل تامین کننده نورهای آتلیه شما را کنترل می کند.این وسیله به شما امکان تنظیم دقیق مقدار نور موردنیاز از منابع نوری با قابلیت کاهش نور را می-دهد.( بیشتر فلورسنت ها و بسیاری از ال ای دی ها قابلیت کاهش نور را ندارند).

پایه لامپ ها می توانند از ساختاری سبک مثل الوار یا لوله پی وی سی ساخته شوند.اگر مجموعه تان به اندازه کافی کوچک است، می توانید یک قاب دور محدوده مجموعه
بسازید و هر چندتا لامپ یا بازتابگر را از بالا یا کنار محکم به آن ببندید.دقت داشته باشید آتلیه تان به اندازه کافی گیره های فنری در اندازه های مختلف برای محکم کردن لامپ ها به قاب ها یا پایه ها داشته باشد.