چگونه بدون نویز و تاری عکاسی کنیم؟
نویز همان موجود مزاحمی است که گاهی اوقات بهترین عکس های شما را خراب می کند . گویا مثل آفت به عکس هنری شما حمله می کند و هرچه رشته اید را پنبه کرده و کیفیت تصویری که با هزار زحمت ثبت کرده اید را پایین می آورد .
اگر تا این لحظه تصور می کردید رهایی از دست این مزاحم ها غیرممکن است ، این مقاله را به دقت مطالعه کنید :
راه حل کجاست ؟
احتمالا در دام این دانه های رنگی مزاحم گرفتار شده اید و دو مسیر را برای خلاصی از دست آن ها پیش گرفته اید : یا دست به دامن تنظیمات دوربین شده اید تا تاری و نویز را حذف کنید ، یا در نهایت برنامه فتوشاپ و مسیر پر فراز و نشیب سر و کله زدن با آن را انتخاب کنید.
البته این مقاله برای کاربران تلفن های هوشمند هم کاربردی است ؛ با این مقاله ، بدون داشتن دوربین حرفه ای ، عکاس حرفه ای می شوید .

۱. ایزوی پایین را امتحان کنید :
ایزوی بالا ،سنسور دوربین را بیش از حد توانش به کار میگیرد ؛ اینجاست که نویز مهمان ناخوانده ی عکس های شما می شود
حتما می دانید ایزو میزان حساسیت سنسور به نور را تعیین می کند و یک ضلع از سه ضلع مثلث معروف نوررسانی (Exposure) –دو ضلع دیگر سرعت شاتر و دیافراگم- است. به کمک ایزو کنترل نور وارد شده تماما در دست شماست .
واحد ایزو مقادیر عددی است ؛ مثلا ایزو ۱۰۰.یعنی اگر این مقدار دوبرابر شود، این حساسیت ایزو است که دوبرابر شده. پس با تنظیم ایزو روی ۱۶۰۰ نور چهاربرابر دوربینی با ایزوی ۱۰۰ در تصویر وجود دارد .
در دوربینهای DSLR جدید و دوربینهای بیآينه (میررلس) میتوانید تصاویر را با تنظیم ایزوی ۱۶۰۰ با کمترین میزان نویز عکس برداری کنید اما با بالا بردن ایزو بیش از این عدد دچار مشکل می شوید . دوربینهایی که سنسورهای کوچک تری دارند یا موبایل های هوشمند ممکن است با تنظیم ایزو ۴۰۰ و مقادیر بالاتر نویز را مهمان تصاویر شما نمایند .
قاعده ی کلی کار با ایزو این است که برای گرفتن تصاویر مناسب و خوب، همیشه مقدار ایزو را در پایینترین حد امکان تنظیم کنید البته نیاز به نور کافی در این مقوله اجتناب ناپذیر است .
در فضایی که نور کافی نداشته باشد، چاره ای جز بالا بردن ایزو و کاهش سرعت شاتر یا افزایش دیافراگم ندارید . تنظیم مقدار ایزو روی مقادیر بالا که بیش از توان دوربین است همیشه آخرین اولویتتان باشد .
اگر دوربینتان بصورت اتومات تنظیم می شود ممکن است آخرین میزان ایزو را انتخاب کند پس حواستان به انتخاب های دوربین هم باشد .
۲. از لنزهای سریعتری استفاده کنید
پیرو اطلاعات پاراگراف قبل ، تنظیم لنز دوربین برای عکاسی با دیافراگم بزرگتر راه حل مناسبی برای عکس برداری با ایزوی پایین است که کاهش نویز عکس را نتیجه می دهد .
دیافراگم دریچه ای است که پشت لنز قرار دارد و مقدار نوری که سنسور می رسد را کنترل می کند . دیافراگم بزرگتر که با اعداد –f کوچکتری نمایش داده میشوند، حجم نور ورودی را بالاتر میبرند.
اکثر لنز ها برای بیشترین مقدار دیافراگم محدودیت هایی دارد . مثلا ، لنزی که دیافراگم f/1.8 دارد نسبت به بزرگنمایی یک لنز با مقدار دیافراگم f/3.5، دو برابر نور بیشتری را به سنسور میرساند. این موضوع معادل است با تبدیل تصویری پر از نویز که در ایزوی ۱۶۰۰ گرفته شده به تصویری که هیچ نویزی ندارد و روی ایزوی 400 تنظیم است .
بدیهی است که خرید یک لنز جدید راه حلی گران قیمت برای این مشکل خواهد بود. اما اگر به طور مداوم در محیطهای تاریک و کم نور عکس برداری میکنید شاید خرید یک لنز بهترین راه باشد.
۳. کاهش نویز عکس ها با تنظیمات داخلی دوربین
همه دوربین ها و تلفن های هوشمند مجهز به نویز گیر نرم افزاری هستند که با فعال کردن میزان کیفیت عکس های بدون نویز افزایش می یابد . این قابلیت زمانی کاربرد دارد که شما در فرمت JPEG تصویر برداری میکنید و هرگز به سراغ تصویر برداری در حالت RAW نمیروید.
البته دقت کنید !
نرم افزار کاهش نویز ، با صاف کردن و تسویه کردن تصاویر میزان نویز را کم می کند که متاسفانه این موضوع میتواند باعث حذف برخی از جزئیات ریز و مهم شود و در برخی موارد پوست افراد یا بافت اجسام را به شدت مصنوعی و غیرطبیعی نمایش دهد.
برای پیدا کردن تنظیمات مناسب کاملا تجربی است و با تست در محیط های مختلف این تجربه کسب می شود . اما به عنوان یک قاعده کلی، اگر بعد از عکاسی تصاویر خود را در نرم افزار لایتروم ویرایش میکنید بهتر است مقدار کاهش دهنده نویز را در کمترین حد ممکن یا همان Low تنظیم کنید. نرم افزار لایتروم نرم افزار مطلوبیست که در کاهش نویز به صورت نرم افزاری حرفهای تر از دیگر رقبای خود عمل میکند.
اما اگر عکسهایتان را به صورت مستقیم در اینستاگرام یا هرجای دیگری آپلود میکنید شاید کاهش بیشتر نویز راه حل قانع کننده تری باشد .
دقت کنید که مقدار کاهش نویز تصاویر به صورت نرم افزاری هر چه قدر کمتر باشد، نویز بیشتر می شود و هر چه قدر مقدار کاهش نویز تصاویر به صورت نرم افزاری را بالاتر ببرید، تصاویر با نویز کمتری نمایش داده خواهد شد. هرچند این راه حل همیشه کارساز نیست.
۴. کاهش نویز در نوررسانی طولانی (Long Exposure)
تصاویر با نوررسانی طولانی نسبت به دریافت نویز به شدت حساس هستند. چرا که سنسور در هنگام عکس برداری به شدت گرم میشود. این موضوع میتواند باعث ایجاد پیکسلهای داغ در تصویر شود.
دوربینهایی که میتوانند با نوررسانی طولانی تصویر برداری کنند، خصوصا دوربینهای DSLR و بی آینه گزینهای برای نوررسانی طولانی دارند که میتواند این مشکل را حل کند. تفاوت عمدهی این گزینه اینجاست که معمولا زمانی که به صورت RAW تصویربرداری میکنید هم این گزینه میتواند کمک کننده باشد.
کاهش نویز نوررسانی طولانی با دو فریم عکس برداری کار میکند. اولی قابی است که هنگام فشردن شاتر توسط شما انجام میشود و دیگری فریمی تاریک از شات شماست که شبیه زمانی است که پوشش لنز را برنداشته باشید. فریم تاریک چیزی به جز پیکسلهای داغ را عکسبرداری نمیکند، اتفاقی که باعث میشود نرم افزار پیکسلهای داغ را پیدا کرده و آنها را از تصویر اصلی حذف کند.
این ویژگی به این معنی است که برای عکس برداری به صورت نوررسانی طولانی، باید دوبرابر عکس برداری معمولی زمان صرف کنید. اما به جز این مورد، فعال بودنش همیشه کمک کننده است. این ویژگی میتواند به شما در ثبت تصاویر فوق العاده در شب کمک کند و همچنین ابزار مناسبی برای گرفتن عکسهای با کیفیت است.
۵. کاهش نویز عکس با استفاده از لایتروم
اگر تلاشتان مبنی بر کاهش نویز به صورت دستی و نرم افزاری بی نتیجه ماند چاره چیست ؟
لایتروم ! این روش همان روشی است که تعداد زیادی از عکاسان حرفهای برای ویرایش تصاویرشان به کار میگیرند .
عملکرد این نرم افزار ویرایشی بسیار ساده و در عین حال قدرتمند است. البته ابزار های دیگری نیز وجود دارند مثلا Apple Photos هم به صورت مشابه عمل میکند.
برای رفع نویز های مزاحم در تصویر باید انواع آنها را بشناسید ؛ دو نوع نویز در تصاویر وجود دارد که با دو ترفند مختلف باید با آنها رو به رو شد.
حذف نویزهای رنگی
نویزهای رنگی همان نقاط رنگی هستند که در تصویر دیده میشوند و شما با دیدنشان خوشحال نمی شوید . این رنگدانه های زشت همیشه باید حذف شوند و خوشبختانه به راحتی می توانید از شرشان خلاص شوید و نیازی به عکس العمل شما نیست . یعنی نرم افزار قدتمند لایتروم به طور خودکار روی همهي تصاویر RAW ، مقدار کاهش نویز رنگی را روی عدد ۲۵ تنظیم میکند. عددی که عموما نتیجه ای مطلوب دارد.
البته در صورتی که بخواهید میتوانید این عدد را افزایش دهید، اما توصیه می کنیم آن را خیلی افزایش ندهید چرا که ممکن است باعث حذف رنگهای دیگر شود و عکس شما را به یک تصویر نامفهوم و غیرطبیعی تبدیل کند . عموما کاهش نویزهای رنگی به طور چشم گیری کیفیت تصویر عکس برداری شده را پایین نمیآورد.
از بین بردن نویزهای روشن
نویزهای روشن به صورت پیکسل های روشنی هستند که در تصویر شما روشن تر یا گاها تاریک تر از رنگ اصلی نمایش داده میشوند.این را مد نظر داشته باشید که همهی نویزهای روشن بد نیستند، اما گاهی کیفیت تصویر شما را تحت تاثیر قرار می دهند و میتوانند باعث پایین آمدن کیفیت تصویر شوند. متاسفانه کم کردن یا حذف نویزهای روشن کار نسبتا دشوارتر است.
باز هم لایتروم با تسویه و صافسازی تصویر سعی دارد تا نویزهای روشن را حذف کند اما این موضوع میتواند باعث حذف جزئیات تصویر هم بشود و اگر به میزان زیادی از این ویژگی استفاده کنید بافت های تصویرتان را تخریب و مصنوعی می کنید.
نکته ای که در هر حال باید مد نظرتان قرار بگیرد پایین آوردن نـویز به صورت استاندارد و حفظ جزئیات است. توصیهی متخصصان حوزه عکاسی معمولا حفظ جزئیات تصاویر است.
برای شروع روی بخشی از تصویر زوم کنید. سپس با تغییر مواردی که در زیر به آنها اشاره میکنیم، توازن مورد نیاز برای داشتن تصویر بهتر را بیابید:
- روشنایی یا Luminance: این مقدار اصلی ترین ابزار ماست. آن را در نقطهای تنظیم کنید که تعادل مناسبی بین کاهش نویز و جزئیات تصویر برقرار بماند .
- جزئیات یا Detail: این المان به شما امکان بازیابی جزئیات را میدهد، اما بسیار نامحسوس و ظریف عمل می کند و به طور پیش فرض روی مقدار ۵۰ تنظیم میشود. برای دریافت جزئیات بیشتر این مقدار را افزایش دهید اما حواستان به ایجاد مصنوعات اضافی در تصویر باشد .
- کنتراست یا Contrast: این المان مربوط به بازیابی کنتراست از دست رفته است که بعد از تسویه و صاف سازی عکس با استفاده از المان Luminance شکل گرفته. مقدار این متغیر عموما بین مقادیر ۱۰ تا ۲۰ بهترین عملکرد نشان می دهد .
استفاده از ابزارهایی مانند Adjustment Brush یا Graduated Filter نیز برای کاهش نویز در عکس مفید است . منتها این ابزارها تنها برای از بین بردن نویزهای روشن مفید هستند
قدم آخر اصلاح و ویرایش تصویر است اما ناگفته نماند این موضوع میتواند باز هم باعث ایجاد نویز در تصویر شود. پس مجددا باید با استفاده از روشهایی که توضیح داده شد نسبت به کاهش نویز در عکس اقدام کنید.
۶. یافتن Exposure Stacking در فوتوشاپ
با کاهش سرعت شاتر در تصویر برداری های محیط های کم نور می توانید میزان نویز را به حداقل برسانید ولی متاسفانه هرگز موفق به حذف کامل آنها نخواهید شد.
فوتوشاپ و نرم افزارهای مشابه ویرایش تصویر مثل Affinity Photo روش جالبی برای حل این مشکل دارند.
روشی که به آن Exposure Stacking یا پشتهسازی در نوررسانی اطلاق میشود. روش کار آن به این صورت است که چند تصویر را که به شدت مشابه یکدیگر هستند را با هم ادغام میکند. اگر تصاویر با استفاده از یک پایه و به صورت همزمان گرفته شوند، تنها تفاوت آنها با هم در نویزهایی است که به طور تصادفی در برخی بخشهای متفاوت عکس به چشم میخورد.
برنامه فوتوشاپ این تغییرات نویز را تشخیص داده و آنها را حذف می کند .
این فرآیند در فوتوشاپ به شکل زیر انجام میشود:
- ۱. ۳ تا ۶ عکس بگیرید. (بدون تکان دادن و تغییر دوربین در عکسهای مختلف)
- ۲. برنامه فوتوشاپ را باز کرده و به مسیر File & Scripts > Open Files into Stack رجوع کنید .
- ۳. در پنجرهي Load Layers ، گزینهي Attempt to Automatically Align Source Image و Create Smart Objects After Loading Layers را انتخاب کرده و سپس OK را بزنید.
- ۴. در نرم افزار فوتوشاپ از نوار فوقانی نرم افزار به Layer > Smart Objects > Stack Mode > Median بروید.
فرایند تمام شد .
مسیر مشابه در نرم افزارهای تلفنهای هوشمند است که ویژگی HDR دارند . در این نرم افزار ها معمولا چند فریم پشت سر هم میگیرند و ادغامشان میکنند. این موضوع بیشتر برای بالا بردن دامنهی پویا در دوربین به کار گرفته شد اما علاوه بر آن میتواند به شما در کاهش نویز تصاویر و گرفتن تصاویر با کیفیت بهتر در تلفنهای هوشمند کمک کند.
اگر تلفن هوشمند شما دارای ویژگی HDR است، از آن برای گرفتن تصاویر با نویز کمتر استفاده کنید.
۷. مواظب فرآیندهای پس از اصلاح تصاویر باشید
نویز تصاویر از محدودیتهای سخت افزاری دوربین شما نشات میگیرد ، اما ممکن است نویز در تصاویر به سبب ویرایش اشتباه تصاویر نیز اضافه شود.
مثلا روشن کردن یک عکس، اصلاح بیش ازحد رنگ و صافسازی بیش از حد تصاویر میتواند به طور جدی نویز رامهمان تصاویر شما نماید و کیفیت عکس را کاهش دهد.
اگر میخواهید تصاویر خود را ویرایش کنید، مطمئن شوید که عکس فرمت RAW دارد. فایلهای RAW میتوانند میزان ویرایشهای گسترده تر و پیچیده تری را نسبت به فرمت JPEG بپذیرند . خوشبختانه امروزه امکان عکس برداری با فرمت RAW در تلفنهای هوشمند هم وجود دارد.
به عنوان سخن آخر برای اینکه یک عکاس حرفه ای باشید ، داشتن یک دوربین چند ده میلیونی کافی نیست ، بلکه این تکنیک ها و ریزه کاری های عکاسی است که شما را تبدیل به یک عکاس حرفه ای می کند.
فهرست مطالب این مقاله