آموزش عکاسی پانوراما

NIKON D700 @ 28mm, ISO 200, 1/10, f/8.0

احتمالاً تابحال برایتان پیش آمده که در بالای یک کوه یا هر مکان دیگری با ارتفاع بالا ایستاده باشید و از منظره زیبایی لذت ببرید، اما همینطور که در حال نگاه کردن هستید میبینید که به طرفی که نگاه شما هدایت شده است ادامه دارد و همینطور باید سر خود را بچرخانید تا همه چیز را ببینید، من مطمئن هستم که واقعا آرزو می‌کردید که بتوانید این منظره زیبا را با دوربین دیجیتال خود ثبت کنید.

در حالی که برخی از دوربین‌های مدرن قابلیت‌های ضبط ویدئو دارند و شما قطعا می‌توانید کل صحنه را از طریق ویدئو ثبت کنید، چه می‌شود اگر بخواهید آن را چاپ کنید؟ خبر خوب این است که تکنولوژی امروز به ما اجازه می‌دهد تا چنین صحنه‌هایی را از طریق تکنیک عکاسی پانوراما ثبت کنیم. ​

1. عکاسی پانوراما چیست؟

عکاسی از پانوراما، که به عنوان عکاسی با فرمت گسترده (واید) نیز شناخته می‌شود، یک تکنیک خاص است که چندین تصویر را از یک دوربین به هم متصل می‌کند تا یک عکس واحد و عریض (‏عمودی یا افقی) ‏ایجاد کند. واژه “پانوراما” به معنای واقعی کلمه “همه چیز” در یونانی است و در ابتدا از نقاشان گرفته شده‌بود که می‌خواستند یک نمای گسترده از یک منظره را ثبت کنند، نه فقط یک بخش خاص از آن.

اولین عکس‌های پانوراما به سادگی با هم تراز کردن نسخه‌های چاپ‌شده فیلم ایجاد شدند، که خیلی خوب از آب در نیامد، چون نزدیک به غیر ممکن بود که عکس‌های کاملا هم تراز شوند.

با اختراع محاسبات شخصی، پیشرفت‌ها در نرم‌افزارهای کامپیوتری و عکاسی دیجیتال، اکنون خیلی راحت‌تر است که تصاویر دیجیتال را با استفاده از نرم‌افزارهای تخصصی به هم بچسبانیم. در واقع، با استفاده از یک تکنیک عکاسی مناسب و تجهیزات پانورامیک، اکنون امکان ایجاد پانورامای تقریبا کامل با قدرت تفکیک بسیار بالا وجود دارد.

برخی از عکاسان حتی صدها تصویر با وضوح بالا به هم می‌دوزند تا یک پانورامای “گیگاپین” ایجاد کنند. امروزه، عکاسی پانورامیک دیجیتال نه تنها در میان عکاسان منظره، بلکه در میان عکاسان معماری و مناظر شهری نیز بسیار محبوب و رایج است.

PENTAX 645Z + smc PENTAX-FA645 45-85mm F4.5 @ 45mm, ISO 100, 5 sec, f/22.0

عکاسی از پانوراما بسته به آنچه که سعی دارید انجام دهید، می‌تواند بسیار پیچیده و گران‌قیمت شود. به عنوان مثال، ایجاد تصاویر پانوراما در عکاسی معماری نیازمند آن است که دوربین و لنز به درستی بر روی تجهیزات خاص پانوراما کالیبره شوند تا از خطوط منحنی، تحریفات و اتصالات نامناسب اشیا نزدیک جلوگیری شود.

در عین حال، تا زمانی که بدانید چطور این کار را درست انجام دهید، می‌توانید بدون سرمایه‌گذاری بر روی هر گونه تجهیزات دوربین، با موفقیت تصاویر پانورامیک منظره عالی بگیرید. در این مقاله، من در مرحله اول بر گرفتن تصاویر پانورامیک چه با دست و چه با سه‌پایه، بدون استفاده از هیچ تجهیزات دیگری تمرکز خواهم کرد.

2. انواع پانوراما

​اگرچه کلمه “پانوراما” به طور خودکار نشان دهنده‌ی یک تصویر افقی یا عمودی عریض خواهد بود، اما به نظر من لزوما نباید اینطور باشد. اگر من چند تصویر را به هم بچسبانم و یک تصویر مربعی شکل ایجاد شود، هنوز هم آن را یک تصویر پانورامیک با وضوح بالا در نظر می‌گیرم. در اینجا به نحوه تعریف تصاویر پانورامیک می‌پردازیم:

1 – عکس پانورامای واید به عنوان هر چیزی که مانند یک عکس با زاویه باز به نظر می‌رسد، که کم‌تر از ۱۸۰ درجه، چه افقی و چه عمودی را پوشش می‌دهد. حتی پانورامای واید زاویه باز می‌تواند مانند تصاویر منظم به نظر برسد، با این تفاوت که آن‌ها از چندین عکس جدا شده‌اند و در نتیجه وضوح بیشتری خواهند داشت. ​

NIKON D700 @ 24mm, ISO 200, 1/160, f/8.0

4 – چشم‌اندازهای کروی که به نام “سیاره” نیز شناخته می‌شوند. این تصاویر پانورامای ۳۶۰ درجه هستند که با استفاده از یک تکنیک پس پردازش خاص به یک تصویر کروی مربعی تبدیل می‌شوند. ​

تمام پانورامای بالا را می توان در یک ردیف (‏به معنی یک ردیف از تصاویر عمودی یا افقی)‏ یا چند ردیف (‏فاصله کانونی بالاتر اغلب برای به دست آوردن رزولوشن های بسیار بالاتر مورد استفاده قرار می‌گیرد، ​پانوراماهای چند سطری اغلب به تجهیزات پانورامای خاصی نیاز دارند).

3. چگونه عکس پانوراما بگیریم

​​​​​حال بیایید به سراغ اصل مطلب برویم که چطور تصاویر پانورامیک را ثبت کنیم که برای ایجاد یک پانوراما مورد استفاده قرار بگیرد؟ دو راه برای گرفتن تصاویر پانورامیک وجود دارد:

1. گرفتن عکس‌های افقی یک روش آسان برای پانورامای سریع است، که در آن وضوح مهم نیست. اینها دو عکس افقی نمونه هستند:

و این آخرین پانورامای چسبیده شده‌است

​

NIKON D700 @ 35mm, ISO 200, 1/250, f/8.02.

گرفتن عکس‌های عمودی یک راه ارجح برای ثبت پانوراما است. تصاویر عمودی بیشتر آسمان و زمین را ثبت می‌کنند و پانورامای وضوح بالاتری نسبت به تصاویر افقی به دست می‌دهند. اینها چهار عکس عمودی هستند:

و این آخرین دورنمایی است که چسبانده شده‌است:

همانطور که می‌توانید از تصاویر نمونه بالا ببینید، عکس‌هایی که من گرفتم تقریبا 50% با یکدیگر همپوشانی داشتند. به منظور اینکه هر برنامه‌ای بتواند چندین تصویر را به هم متصل کند، تصاویر باید با یک حاشیه مشخص با یکدیگر همپوشانی داشته باشند، به طوری که نقاط هم ترازی به درستی شناسایی شوند.

نقاط هم ترازی به عنوان پرچم‌هایی برای الگوریتم چسباندن عمل می‌کنند که تصاویر را به طور یکپارچه ادغام کرده و بقیه تصویر را کاهش می‌دهند. در حاشیه همپوشانی اختلاف نظراتی وجود دارد، در حالی که برخی افراد همپوشانی 20 الی 30% را توصیه می‌کنند، من شخصا این کار را تا حدود 50% انجام می‌دهم (‏دلیل آن را در زیر ببینید)‏. ​

NIKON D810 + 24-120mm f/4 @ 38mm, ISO 64, 1/1, f/11.0

3.1. ​تجهیزات دوربین

1. دوربین دیجیتال – در مورد خود دوربین، هر دوربینی باید کار کند، تا وقتی که نوردهی (‏دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو) ‏بتواند قفل شود. در حالت ایده‌آل، شما یک دوربین دیجیتال می‌خواهید که بتواند در حالت کاملا دستی (‏ترجیحا یک DSLR)‏ عکس بگیرد. ​

2. لنز – من متوجه شدم که لنزهای زوم برای عکاسی پانورامیک مفیدتر هستند. شما قطعا می‌توانید از پانوراما با لنزهای ثابت/پرایم عکس بگیرید، اما توانایی زوم کردن و بیرون رفتن گزینه‌ها و تطبیق پذیری بیشتری به شما خواهد داد، به خصوص در شرایط سختی که حرکات شما محدود هستند.

اگر یک DSLR دارید، هر لنز زوم واید مانند نیکون 18-55 میلی‌متر یا نیکون 18-200 میلی‌متر باید کاملا خوب عمل کند. من شخصا از لنز Nikon 24-70mm f/2.8G برای اکثر پانورامای خود استفاده می‌کنم و از نتایج بسیار راضی بوده‌ام. ​

3. فیلترهای لنز – من توصیه می‌کنم هنگام عکاسی پانوراما فیلتر خود را از روی لنز بردارید. البته بعضی مواقع اگر هم فیلتر را برندارید مشکلی پیش نمی‌آید، تا زمانی که هیچ وینیتینگ (‏vignetting)‏ در تصویر شما ایجاد نکند. قطعا اگر یک فیلتر پلاریزه دایره‌ای بر روی لنز خود دارید، آن را باز کنید، چون آسمان شما را خراب خواهد کرد. در اینجا به این تصویر نگاه کنید که فیلتر پلاریزه آسمان را چطور خراب کرده است:

4. سه‌پایه : سه پایه یک لوازم جانبی اختیاری است، اما برای بهترین نتایج بسیار توصیه می‌شود. هر سه‌پایه محکم باید کارساز باشد، اما مطمئن شوید که هد سه پایه به اندازه کافی انعطاف‌پذیر باشد تا بتوانید به راحتی به جهت های مختلف حرکت بدهید و عکسبرداری کنید. اگر می‌خواهید یک سه‌پایه برای DSLR خود بخرید، مقاله “نحوه انتخاب و خرید یک سه‌پایه” را ببینید. ​

5. ریموت کنترل – این گزینه اختیاری است اما برای داشتن یک تصویر بدون کوچکترین لرزش توصیه می‌شود.

اما برای ثبت تصاویر بدون لرزش توصیه می‌شود.

​​​​​۶. تنظیمات پانوراما – یک تنظیمات کامل پانورامیک برای بهترین نتایج ایده‌آل است، اما قیمت آن حدود 500 دلار و کمی گران است‏. به دلیل پیچیدگی استفاده، برای مبتدیان توصیه نمی‌شود، اما برای حرفه‌ای‌هایی که کارشان این است و می‌خواهند تصاویر خود را بفروشند، ضروری است. ​

3.2. تنظیمات دوربین

قبل از این که شروع به گرفتن تصاویر پانورامیک کنید، باید برخی از تنظیمات دوربین خود را تغییر دهید. در اینجا برخی از تنظیمات را که باید در دوربین خود اعمال کنید را به شما میگویم:

در مد “دستی” عکس بگیرید – مهم‌ترین چیز در پانوراما تنظیمات خوب برای نوردهی است. مهم نیست که قسمت‌های روشن یا تاریک صحنه چقدر باشند، تصاویر شما باید نوردهی یکسانی داشته باشند. اگر دوربین شما اجازه قفل کردن نوردهی را می‌دهد، قطعا می‌توانید در حالت‌های دیگر عکس بگیرید، اما من پیشنهاد می‌کنم در مد دستی عکس بگیرید تا از حوادث احتمالی جلوگیری کنید.

من تصاویر پانورامای زیادی را ثبت کرده کرده‌ام، با این فرض که نوردهی خود را به درستی قفل کردم، و بعد از آن شروع به عکاسی در مد دستی برای پانوراما کردم. ​

لنز خود را روی فوکوس دستی قرار دهید – اگر یک DSLR دارید، لنز خود را بر روی یک شی دور (‏بی‌نهایت یا نزدیک بی‌نهایت)‏فوکوس کنید، و سپس به فوکوس دستی تغییر دهید. احتیاج نیست که شما هر بار که یک عکس می‌گیرید فوکوس را تغییر دهید. ​

ایزو – مطمئن شوید که “ایزوی خودکار” خاموش شده و ایزو را بر روی پایه دوربین تنظیم کنید (‏100 یا 200)‏. ​

دیافراگم و سرعت شاتر – برای تصاویر پانورامیک، شما باید همه چیز را در فوکوس داشته باشید. بنابراین، مطمئن شوید که دیافراگم شما بر روی یک عدد خوب تنظیم شده‌باشد که همه چیز، از جمله هر المان پیش‌زمینه، را در فوکوس عالی قرار خواهد داد. بسته به فاصله کانونی لنز خود، شما باید دیافراگم خود را حداقل بر روی f/8، ترجیحا f/10 و بالاتر تنظیم کنید (‏بسته به این که نزدیک‌ترین شی پیش‌زمینه چقدر نزدیک است)‏. هنگامی که دیافراگم مناسب را تنظیم کردید، سرعت شاتر خود را براساس آن تنظیم کنید

نورسنجی – هنگام نور سنجی روشن‌ترین یا تاریک‌ترین قسمت‌های صحنه را نورسنجی نکنید، بلکه سعی کنید یک “میانه مطلوب” پیدا کرده و سرعت شاتر خود را براساس آن ناحیه برای کل پانوراما تنظیم کنید. چند عکس بگیرید و مطمئن شوید که تصاویر برای روشن‌ترین و تاریک‌ترین بخش‌های صحنه بیش از حد یا کم‌تر از حد معمول نوردهی نشده باشند. ​

فاصله کانونی لنز – لنزهای اولترا واید و واید زیر 24-28 میلی‌متر بر روی سنسورهای FX و 16-18 میلی‌متر بر روی سنسورهای DX معمولا اعوجاج و مسائل مربوط به وینیت (‏وینیت)‏زیادی دارند که می‌تواند تنظیم و چسباندن مناسب تصاویر را دشوار کند.

به عنوان مثال، هنگامی که من لنز نیکون 24-70 میلی‌متر f/2.8G خود را بر روی یک بدنه FX مانند Nikon D700 سوار می‌کنم، اعوجاج و وینیت قابل‌مشاهده در 24 میلی‌متر به دست می‌آورم. متاسفانه، مقابله با هر دو اعوجاج و وینیت در قسمت اصلاح لنز نرم افزار لایت روم 3 بسیار آسان است، اما اگر من از لایت روم یا برخی ابزار دیگر برای اصلاح خودکار این مشکلات لنز استفاده نمی‌کردم، احتمالا از فاصله کانونی 24 میلی‌متر برای عکاسی از تصاویر پانورامیک صرف‌نظر می‌کردم.

به طور معمول، فواصل کانونی که من بیشتر از همه برای پانوراما استفاده می‌کنم، بسته به لنز بین 28 میلی‌متر تا 50 میلی‌متر در بدنه FX فول فریم و 18 میلی‌متر تا 35 میلی‌متر در DX هستند. ​

با فرمت خام RAW عکس بگیرید – برای به دست آوردن بهترین نتیجه همیشه عکاسی با فرمت RAW را توصیه می‌کنم. به مقاله Raw در مقابل JPEG نگاه کنید تا ببینید چرا باید با فرمت RAW عکس بگیرید. ​

تراز سفیدی – هنگام عکاسی با فرمت RAW تراز سفیدی خود را بر روی “خودکار” تنظیم کنید در صورت لزوم بعداً آن را تغییر دهید.

NIKON D700 + 24-70mm f/2.8 @ 35mm, ISO 800, 1/200, f/5.0

2- مراقب باد و دیگر اشیا در حال حرکت باشید. باد می‌تواند برگ‌های درخت، چمن، آب و شن را در جهت‌های مختلف حرکت دهد که چشم‌انداز شما را خراب خواهد کرد. تنها زمانی در شرایط باد عکس بگیرید که باد به شدت همه چیز را در یک جهت حرکت می‌دهد. از عکس گرفتن از امواج متحرک آب خودداری کنید. ​

3- اگر از سه‌پایه استفاده می‌کنید، سه‌ پایه را بر روی یک سطح محکم قرار داده و آن را تراز کنید. هنگامی که دوربین را تراز کردید، دوربین خود را به صورت افقی یا عمودی بر روی سه‌پایه قرار دهید و آن را محکم کنید.

مطمئن شوید که می‌توانید دوربین را آزادانه از یک طرف به طرف دیگر حرکت دهید، بدون این که اجازه دهید هیچ زاویه‌ای تغییر کند. سعی کنید با تطبیق خطوط در منظره یاب خود با افق، خطاهای تنظیم را مشاهده کنید. ​

4- اگر بدون سه پایه و با دست عکس می‌گیرید، دوربین را نزدیک چشم خود نگه دارید و به جای LCD پشت از میان منظره یاب نگاه کنید. از چپ به راست نگاه دارید و ببینید که آیا می‌توانید دوربین را مستقیم در جهت خط افق نگه دارید.

5- تنظیمات دوربین خود را همانطور که در بالا نشان‌داده شده‌است تنظیم کنید و مطمئن شوید که نوردهی کاملا قفل شده‌باشد. ​

6- فوکوس دوربین را بررسی کنید و مطمئن شوید که فوکوس خودکار از کار افتاده باشد. ​

7- به نقطه شروع و نقطه پایانی که میخواهید ثبت کنید توجه داشته باشید و هر دو را از لحاظ بصری به خاطر بسپارید. ​

8- یک عکس بگیرید و ببینید که آیا تصویر بر روی LCD پشتی خوب به نظر می‌رسد یا نه. اگر تصویر خوب به نظر برسد، شما آماده عکاسی هستید. اگر اینطور نیست، تنظیمات نوردهی خود را بررسی کرده و در صورت لزوم تغییرات مورد نظر را ایجاد کنید. ​

9- دوربین خود را در نقطه شروع سمت چپ قرار دهید و اولین عکس را بگیرید. قبل از این که دوربین را حرکت دهید، به یاد داشته باشید که نقطه فوکوس مرکزی شما در داخل منظره یاب کجاست، سپس شروع به حرکت دادن دوربین به سمت راست کنید، تا وقتی که آن نقطه در لبه مرکزی کادر قرار گیرد.

این در واقع به این معنی است که شما تصویر جدید خود را با تصویر اول حدود 50% همپوشانی خواهید کرد. یک عکس بگیرید و این روند را تا زمانی که به نقطه پایانی برسید، تکرار کنید. به یاد آوردن این که نقطه فوکوس مرکزی نسبت به صحنه در کجا قرار دارد، ساده‌ترین و امن‌ترین راه برای من است تا مطمئن شوم که تصاویر به اندازه کافی با هم همپوشانی دارند تا نرم‌افزار پس پردازش بتواند آن‌ها را بعدا بخیه بزند.

شما قطعا می‌توانید آن‌ها را با حاشیه کوچک‌تر همپوشانی کرده و تعداد کل تصاویر را کاهش دهید، بنابراین کاملا به شما بستگی دارد که چطور می‌خواهید این کار را انجام دهید. فقط مطمئن شوید که تصاویر با حداقل 20% همپوشانی داشته باشند و اشیا ثابت قابل‌مشاهده وجود داشته باشند که به برنامه ویرایش (چسباندن) اجازه شناسایی آن‌ها و اتصال آن‌ها را می‌دهد. ​

10- اگر بدون سه پایه عکاسی می‌کنید دوربین را قشنگ در دست نگه دارید، در یک نقطه بایستید، آرنج‌های خود را نزدیک به بدن خود نگه دارید و تنها بخش بالایی بدن خود را بچرخانید، و دوربین را همیشه نزدیک به سر خود نگه دارید. تصور کنید که پاهایتان سه‌پایه هستند و بالای بدن شما یک سر سه‌پایه است. این کار تاثیر خطای منظر بر تصاویر شما را به حداقل می‌رساند.

اگر هر گونه شی در آن نزدیکی دارید و می‌خواهید سعی کنید خطای منظر را به حداقل برسانید، تکنیک زیر را امتحان کنید: با استفاده از انگشت شست و سبابه چپ، وسط لنز را نگه دارید و سعی کنید در حالی که دست خود را حرکت نمی‌دهید عکس بگیرید (‏بدن شما باید بی‌حرکت بماند)‏.

انجام این کار سخت است، چون شما نمی‌توانید از میان منظره یاب نگاه کنید، اما غیر ممکن نیست ‏من چند عکس پانورامیک به این روش گرفته‌ام و آن‌ها را کاملا بی عیب به هم چسبانده‌ام! هر لنز متفاوت است و مردمک ورودی (‏که در آن اشیا نزدیک و دور موقعیت نسبی خود را در هنگام چرخش لنز حفظ می‌کنند)‏ نیز بسته به ویژگی‌های مکانیکی و نوری لنز متفاوت است. دو انگشت شما باید کف لنز را در جایی که مردمک ورودی است (‏نه وسط لنز که بسیاری به اشتباه فرض می‌کنند) ‏نگه دارید و دوربین را بچرخانید. ​

11- هنگامی که کار عکس گرفتن را تمام کردید، حداقل یک‌بار تمام تصاویر را از لحاظ بصری بر روی LCD بررسی کنید تا مطمئن شوید که مشکلی با تصاویر خود ندارید. ​

۳.۴. استفاده از یک سر پانوراما

اگر می‌خواهید بصورت جدی سراغ عکاسی پانوراما بروید، باید بر روی یک تنظیمات پانورامیک خوب تمرکز کنید، که به شما اجازه می‌دهد بدون نگرانی در مورد مسائل اختلاف منظر عکس بگیرید. راه‌حل‌های مختلف زیادی وجود دارند و محبوب‌ترین آن‌ها توسط نودال نینجا، مانفروتو و RRS هستند، که دومی اولین انتخاب برای حرفه‌ای‌ها است.

با داشتن یک سر پانورامیک خوب، می‌توانید چیدمان دوربین را در اطراف مردمک ورودی لنز بچرخانید و یک پانورامای تک ردیفی یا چند ردیفی عالی بگیرید که بدون هیچ مشکلی بخیه خواهد زد. ​

۴. چسباندن عکس‌های پانوراما در نرم‌افزار

هنگامی که کار عکس گرفتن را تمام کردید، پس از آن باید آن‌ها را با استفاده از نرم‌افزار ویژه‌ای که قادر به چسباندن عکس پانوراما است، یکی کنیم. من تنها نحوه استفاده از فتوشاپ و PTGui را نشان خواهم داد، اما به شما پیشنهاد میکنم از نزمر‌افزارهای دیگر هم برای امتحان کردن دیگر ابزارهای پانورامیک بیشتر استفاده کنید. ​

4.1. چسباندن عکس پانوراما با استفاده از فتوشاپ

چسباندن عکس پانوراما در فتوشاپ بسیار آسان است. اگر از لایت روم استفاده می‌کنید، به سادگی تصاویر را انتخاب کرده و سپس راست کلیک کنید، “Edit In” – “Merge to Panorama in Photoshop …”. اگر از لایت روم استفاده نمی‌کنید، به سادگی فتوشاپ را باز کرده و سپس به سراغ “File”->”Automate”->Photomerge…” بروید. یک کادر مانند شکل زیر به شما نمایش داده می‌شود:

اگر از لایت روم استفاده کنید، تصاویر به طور خودکار نشان داده خواهند شد. اگر این کار را از فتوشاپ انجام دادید، تنها بر روی “Browse” کلیک کرده و تصاویری که باید در یک پانوراما ادغام شوند را انتخاب کنید. دقت کنید که “Blend Images Together” و “Geometric Distortion Correction” تیکشون خورده باشه و سپس روی OK کلیک کنید.

این کار فرآیند چسباندن را آغاز خواهد کرد، که گاهی اوقات می‌تواند بسته به تعداد تصاویر و اندازه آن‌ها، زمان زیادی طول بکشد. هنگامی که این روند کامل شد، تمام کاری که باید انجام دهید این است که تصویر را کراپ کنید و همه چیز را تنظیم کنید!

4.2. چسباندن تصاویر پانوراما با استفاده از PTGui

علاوه بر فتوشاپ، ابزارهای پانورامیک مختلفی نیز وجود دارند و PTGui قطعا محبوب‌ترین آن‌ها است. من سال‌ها است که از آن استفاده می‌کنم و واقعا آن را دوست دارم، هرچند باید اعتراف کنم که فتوشاپ در چسباندن تصاویر پانورامایی که مشکل دارند و نیاز به اصلاح دارند بهتر عمل می‌کند.

هنگامی که PTGui را باز کردید، بر روی دکمه “Load Images…” کلیک کنید، تصاویری که می‌خواهید به هم بچسبانید را انتخاب کنید، سپس بر روی دکمه “Open” کلیک کنید تا تصاویر در PTGui باز شوند. هنگامی که تصاویر به طور کامل بارگذاری شدند، بر روی دکمه “Align Images…” کلیک کنید و اجازه دهید که PTGui نقاط اتصال را محاسبه کند. وقتی این فرآیند کامل شد، یک پنجره جدید خواهید دید که به این شکل است:

​​​​​​سپس تصویر سمت راست را برای پانورامای خود انتخاب کرده، به صفحه نمایش اصلی بازگردید و بر روی دکمه “ایجاد پانوراما …” کلیک کنید، که شما را به یک زبانه جداگانه خواهد برد. اندازه و فرمت درست تصویر را تنظیم کرده و بر روی دکمه “ایجاد پانوراما” کلیک کنید تا فرآیند چسباندن آغاز شود. ​

PTGui گزینه‌های چسباندن بسیار بیشتری نسبت به فتوشاپ دارد و شما می‌توانید هر چیزی را سفارشی کنید، حتی به صورت دستی نقاط کنترل را تنظیم کرده و الگوریتم های چسباندن مختلف را انتخاب کنید. ​

۵. چالش‌های عکاسی از پانوراما

​​​​بزرگ‌ترین چالش در عکاسی پانورامیک ایجاد مشکل به دلیل خطای منظر است. من به شدت توصیه می‌کنم که مقاله ویکی‌پدیا را در مورد اختلاف منظر بخوانید تا کاملا درک کنید که چرا چنین مشکل بزرگی برای عکاسی ایجاد می‌کند. هنگامی که راه‌های مناسب برای گرفتن عکس و به حداقل رساندن اختلاف منظر را یاد گرفتید، می‌توانید شروع به گرفتن تصاویر بزرگ پانورامیک کنید! ​

منبع:digicenter.ir

​