نورپردازی در عکاسی

بهترین ابزار نورپردازی در عکاسی چیست؟

راهنمای مبتدیان برای تهیه ابزار نورپردازی اگر عکاسی به معنای نویسندگی با نور باشد، پس لوازم نورپردازی، قلم عکاس است.افزودن لوازم نورپردازی به مجموعه ابزار عکاسی تان، فرصت های خلاقانه ای را برای بازی با سایه ها، ایجاد روشنایی یا اضافه کردن درخشش و تلألو را فراهم می کند.

اما درک و شناختن روشنایی نیز یکی از حساس ترین وظایف عکاسان مبتدی و متوسط برای کار با آن است.بنابراین سوالی که مطرح می شود این است که بهترین نورپردازی برای عکاسی چگونه است؟

ما تقریبا تمام سوالاتی که عکاسان مبتدی درباره نورپردازی می پرسند را بررسی کرده ایم تا به شما کمک کنیم که بهترین نحوه نورپردازی برای نوع عکاسی تان را پیدا کنید.

نورپردازی در عکاسی

1-speedlight- نورپردازی درعکاسی

برای نورپردازی در عکاسی ،کدام یک بهتر است؟ فلاش ‌های رو دوربینی (speedlight) یا نورافکن استودیویی؟

یکی از اولین سوالاتی که عکاسان قبل از خرید تجهیزات نورپردازی باید از خود بپرسند،این است که این تجهیزات باید قابل حمل باشند یا خیر.

تجهیزات روشنایی عکاسانی که از نوع استودیویی استفاده می کنند، از عکاسانی که نیاز به تجهیزاتی دارند که به راحتی قابل حمل باشد و به برق احتیاج نداشته باشد، متفاوت است.فلاش Speedlight اغلب بهترین ابزار نورپردازی در عکاسی و قابل حمل است.

با یک فلاش بی سیم جدا از دوربین یعنی speedlight ،می توان بیشتر کارهای نورپردازی استودیویی را انجام داد.عکاسان عروسی و ورزشی نیز تمایل دارند که از speedlight استفاده کنند زیرا به دلیل نصب شدن آن بر روی دوربین، دارای قابلیت حمل و انعطاف پذیری است.

اما فلاش های Speedlight یک ابزار کامل نیستند و به پای نورافکن های استودیویی نمی رسند، نور آنها به اندازه کافی قوی نیست و آماده سازی آنها برای فلاش بعدی،وقت گیر است (این مورد آخر، یک مشخصه فنی است که زمان بازیابی (a recycle time) نامیده می شود).

نورافکن یا فلاش های استودیویی، بزرگتر هستند اما با استفاده از پاوربانک، بسیاری از آنها را می توان در استودیو و یا در محل مورد نظر نیز استفاده کرد.

نورافکن های ثابت یا چرخان به طور قابل توجهی بزرگتر از speedlight هستند زیرا جدا از حجم زیاد خود نورافکن، بسیاری از آنها نیاز به پاوربانک جداگانه نیز دارند.

اما این نورافکن ها بسیاری از معایب Speedlight را برطرف می کنند زیرا هم توان و قدرت بیشتری را ارائه می دهند و هم زمان بازیابی آنها سریعتر است.

تفاوت بین نورافکن ثابت و چرخان هنگام نورپردازی در عکاسی چیست؟

اگر شما نیز تمایل به استفاده از نورافکن های استودیویی دارید، کدام یک را ترجیح می دهید: ثابت یا چرخان؟

نورافکن چرخان، دارای فلاش دوربین سنتی با تابش سریع و پشت سر هم نور است، اما نورافکن های ثابت، در همه زمان ها نور را به محیط می تابانند.

از آنجایی که نورافکن های چرخان، فقط نور را به صورت پشت سر هم و در فواصل زمانی کوتاه به محیط می تابانند، باید از نورافکن های ثابت قوی تر باشند.

هنگام عکاسی از پرتره، نورافکن های چرخان تفاوت های ظریفی را در چشم سوژه ایجاد می کند،زیرا تابش پشت سر هم نور، باعث بزرگتر شدن مردمک چشم و پر رنگ شدن عنبیه در عکس نمی شود.

نورافکن های ثابت ممکن است از قدرت کمتری برخوردار باشند، اما اغلب مقرون به صرفه هستند و در هنگام فیلمبرداری می توان از آنها استفاده کرد.

اغلب کار با نورافکن های ثابت برای مبتدیان، آسان تر است زیرا شما به جای تنظیم فلاش و عکسبرداری و تنظیم مجدد آن، نور را به صورت ثابت در زمان مورد نظر می توانید داشته باشید.

بعضی از نورافکن های چرخان، دارای حالت ثابت نیز هستند.

نورافکن های ثابت اغلب یک ابزار محبوب برای عکاسی از محصولات هستند.

توان (وات) و قدرت نور

نورافکن های چرخان، ثابت و Speedlight دارای قدرت های متفاوتی هستند.به عبارتی دیگر، از لحاظ مقدار نوری که از خود منتشر می کنند، مقدار نیروی برقی که احتیاج دارند (وات یا توان) مخصوصا در نورافکن های استدیویی و فاصله تابش نور در speedlight از دیگری متفاوت هستند.

اما شما به چقدر نور برای نورپردازی در عکاسی احتیاج دارید؟

پاسخ این سوال، بستگی به سوژه ای دارد که از آن عکس می گیرید.قوی ترین نورافکن ها برای نورپردازی عکاسی از گروه های بزرگ و کارهای نورپردازی خلاقانه مانند غلبه بر نور خورشید (overpowering the sun) از یک لنز تله فتو (telephoto) استفاده می شود.

عکاسان اغلب برای این کار، نورافکن هایی با حداقل 600 وات در ثانیه و برخی اوقات از فلاش های مقرون به صرفه تر استفاده می کنند.اما این کار همیشه خوب نیست.نور شدید یعنی نور زیاد با سایه های بسیار تاریک.

بسیاری از عکاسان تمایل به نور ملایم دارند و عمدتا از یک اصلاح کننده نور استفاده می کنند که مقدار کمی از قدرت یا شدت نور کاهش می یابد؛این بدین معناست که نیازی به صرف پول اضافی برای ایجاد نور شدید نیست.نورافکن ها فقط آغاز کننده هستند و برای اینکه خلاقیت بیشتری را با تجهیزات روشنایی خود ایجاد نمایید، نیاز به داشتن اصلاح کننده نور دارید.

چندین نوع اصلاح کننده مختلف وجود دارد اما در حال حاضر نیاز نیست که همه آنها را داشته باشید.

اصلاح کننده نور در نورپردازی در عکاسی چیست؟ برخی اصلاح کننده ها عبارتند از :

  • سافت باکس (Softbox) و دیفیوزر (پخش کننده-diffuser):
    نور شدید است اما سافت باکس ها و دیگر انواع دیفیوزر ها از شدت نور می کاهند
    و باعث ایجاد یک مرز ملایم بین نواحی روشن و تاریک تصویر می شوند.
    با دیفیوز یا پخش کردن نور می توان یک تصویر را بدون فلاش ثبت کرد و همچنین
    باعث ایجاد کچ لایت یا نور داخل چشم (catchlight) و جلوگیری از سیاه شدن یکدست بخشی از تصویر و سایر مشکلات می شود.
  • چتر (Umbrella): عکاسی از طریق چتر، یک نوع دیفیوزر و ظاهر آن شبیه به سافت باکس است.
    با استفاده از یک چتر بازتابنده یا منعکس کننده، می توانید نور را از سوژه دور کنید. چتر یک پرتو متمرکز از نور را به سمت سوژه می فرستد.
  • بشقاب زیبایی یا بیوتی دیش (Beauty dish): اغلب برای عکاسی از پرتره در صنعت مد استفاده می شود.
    بیوتی دیش، نور پرطراوت تری را نسبت به سافت باکس از خود ساطع می کند اما همان شدت و تیرگی سایه را ندارد.
  • (درب های گنبدی) صفحات فلزی Barn doors: این درب ها یا پانل ها در چهار طرف نور قرار می گیرند.
    می توانید درب ها را باز کنید تا نور زیاد و گسترده ای را ارائه دهند و یا اینکه با بستن درب ها، نور کمتر و متمرکز تری را دریافت کنید.
  • اسنوت و زنبوری (Grids and snoots): این نوع اصلاح کننده ها نور را در یک ناحیه کوچک تر متمرکز می کنند.
    نور به سوژه اصابت می کند اما پس از آن به سرعت کاهش می یابد تا قسمت های تاریک از بین بروند.
  • ژل: ژل هایی که رنگ نور را ارائه می دهند و می توانند برای عیب یابی مانند
    ایجاد هماهنگی بین فلاش با رنگ نارنجی غروب آفتاب در صحنه یا برای اِعمال خلاقیت و اضافه کردن یک رنگ غیر منتظره استفاده شوند.

Umbrella Photography

پس بهترین  ابزار نورپردازی توصیه شده نورپردازی در عکاسی چیست؟

حالا که قصد تجهیز کردن ابزار نورپردازی خود را دارید، باید چه چیزی را بخرید؟

مارک های زیادی برای ابزارهای نورپردازی در نقاط مختلف وجود دارد.

اما برای شروع، چندین ابزار محبوب را به شما معرفی می کنیم:

  • فلاش Speedlight: Nikon SB-700 (مارک نیکون) یا کنون Speedlight 430EX II به همراه گیرنده Phottix Stratto II و فرستنده برای فلاش جدا از دوربین.
  • نورافکن ثابت: گزینه های مقرون به صرفه از Lowel یا Impact یا پانل های ikan’s LED را امتحان کنید.
  • نورافکن چرخان: Profoto B2s یا گزینه های دیگری از Wescott، Elinchrom و یا Bowens را امتحان کنید.
    اگر بودجه کمی در اختیار دارید، برند Impact را خریداری نمایید.
  • اصلاح کننده: برای اصلاح نور فلاش speedlight، کیت یا دیفیوزر MagMod را امتحان کنید.
    اگر بودجه کمی در اختیار دارید، یک سافت باکس فلاش ارزان و کوچک تهیه کنید.
    برای دیفیوز یا پخش کردن نورهای استدیویی، برندهای Elinchrom و Wescott عالی هستند.
    اگر بودجه کمی در اختیار دارید، Neweer را امتحان کنید.
    برای سایر اصلاح کننده ها، باید متناسب با وسیله نورپردازی در استودیوی خود و ابزار
    توصیه شده توسط تولیدکننده آن، یک برند را انتخاب و خریداری نمایید.

نحوه تنظیم نور برای هر نوع و سبک عکس را یاد بگیرید.

زیرا بهترین نورپردازی برای عکاسی، به نوع و سبک عکاسی نیز بستگی دارد.

یک عکاس ممکن است ابتدا به استفاده از فلاش تمایل داشته باشد اما بعدا نورافکن های چرخان با پاور بانک را بهترین ابزار بداند.

با توجه به اطلاعات ارائه شده درباره انواع نورافکن ها و اصلاح کننده و مهم ترین مشخصه آنها، می توانید ابزار مناسب برای عکاسی را انتخاب کنید.

پایان بخش : آموزش نورپردازی در عکاسی

10 نکته درباره نورپردازی در عکاسی و در مورد نحوه اعمال و به کارگیری آنها باید بدانید :

نورپردازی در عکاسی ، منبع نور گسترده

در عکاسی پرتره، سوژه را در کنار یک پنجره بزرگ و روشن که نور مستقیم خورشید را دریافت نمی کند، قرار دهید.این شیوه، یک سافت باکس بدون هزینه را برای شما ایجاد می کند و دیگر نیازی به تجهیزات استودیویی نیست.اگر منبع نور کوچک تر باشد، نور شدید تر است.منبع نور وسیع سایه ها و کنتراست را کاهش می دهد و بافت را محو می کند.

عملکرد منبع نور کوچک و محدود، بر خلاف عملکرد منبع نور وسیع است.زیرا منبع وسیع، پرتوهای نور را از جهت های بیشتری به سوژه می تاباند که سایه ها را از بین می برد و نور بیشتری را به صحنه می رساند.

نورپردازی در عکاسی ، منبع دورتر، نور شدیدتر

هنگام عکاسی از افراد در داخل خانه با نور موجود، منبع نور را به آنها نزدیک کنیدیا برای ایجاد یک روشنایی دلپذیرتر، آنها را دور از سوژه قرار دهید.هر چه منبع دورتر باشد، نور بیشتر است.این می تواند به این دلیل باشد که وقتی که منبع نور را نزدیکتر کنید، آن را نسبت به سوژه، بزرگتر و گسترده تر می کنید.

اما اگر منبع نور را دور کنید، آن را نسبتا کوچکتر و باریک تر (محدودتر یا متمرکز تر) می کنید.مثلا قطر خورشید، 109 برابر قطر زمین و بسیار گسترده است!اما، 93 میلیون مایل از آن دور است و بخش بسیار کوچکی از آسمان را می گیرد و نور بسیار شدیدی را به طور مستقیم به یک سوژه می تاباند.

نورپردازی در عکاسی ، پخش کردن نور

از موادی مانند پارچه سفید یا پلاستیک شفاف می توان برای پخش کردن پرتوهای یک منبع نور تند و ناملایم استفاده کرد.

شما می توانید در جلوی نور مصنوعی، مانند نورافکن چرخان، یک diffuser یا پخش کننده قرار دهید.

یا اگر شما در آفتاب هستید، می توانید از سایبان یا پارچه استری سفید استفاده کنید تا نور به صورت ملایم به سوژه بتابد.

پخش کردن نور باعث می شود، منبع نور، وسیعتر و در نتیجه نور، ملایم تر باشد.وقتی ابرها در مقابل خورشید باشند، سایه ها ملایم تر و کمتر متمایز و واضح می شوند.اگر مه نیز باشد، آنوقت سایه ها ناپدید می شوند.در واقع، ابرها و مه به عنوان یک پخش کننده عمل می کنند و پرتوهای نور را به جهات مختلف پخش می کنند.

در روزهای ابری یا مه آلود، کل آسمان به طور واضح تبدیل به یک منبع نور بسیار گسترده یا یک سافت باکس طبیعی می شود.

نورپردازی در عکاسی ، انعکاس نور به عنوان یک پخش کننده عمل می کند

یک قطعه بزرگ فویل آلومینیومی را مچاله کنید و سپس دوباره آن را باز کنید و بر روی تکه ای از مقوا، بچسبانید.با این کار شما یک بازتابنده خوب ساخته اید که دارای سطح سفید مات است وکاملا نور را ملایم نمی کند و یکسری هایلایت های درخشان از نور را به سوژه می تاباند.

یک منبع نور کوچک و محدود را رو به یک سطح گسترده و مات مانند یک دیوار، سقف یا رفلکتور مات قرار دهید.این کار نه تنها باعث انعکاس نور می شود بلکه نور را پخش می کند و در یک ناحیه وسیع تر منتشر می کند.با استفاده از یک رفلکتور براق و صیقلی، نور منعکس شده، باز هم باریک و محدود خواهد بود.

شدید ترین رفلکتور از لحاظ براق و صیقلی بودن، آینه است که نور منعکس شده را بسیار متمرکز و فشرده می کند.

نورپردازی در عکاسی ؛ منبع نور دورتر، تابش کمتر

برای عکاسی از پرتره در فضای باز و روزهای به شدت آفتابی، از فلاش pop-up یا hot-shoe استفاده کنید.این کار سایه های روی چهره سوژه را روشن تر می کند، اما بر نوردهی پس زمینه تاثیری ندارد.

هرچه منبع نور دورتر باشد، میزان تابش نور کمتر و تیرگی روی سوژه بیشتر خواهد بود.قانون می گوید که نور در مربع فاصله (یعنی مقدار فاصله به توان دو) کاهش می یابد.کمی پیچیده است، اما واقعا اینگونه نیست.اگر منبع نور را به اندازه مربع فاصله مورد نظر از سوژه دورتر کنیم، فقط یک چهارم از نور به سوژه می تابد.به عبارتی دیگر، هنگامی که شما منبع نور را دور می کنید، نور کم می شود.

بنابراین هنگامی که می خواهید منبع نور و یا سوژه را برای تغییر کیفیت نور، نزدیکتر یا دورتر نمایید، باید به این نکته توجه کنید.همچنین به یاد داشته باشید که با استفاده از انعکاس نور حتی با یک بازتابنده یا رفلکتور براق که که جهت نور را حفظ می کند، می توان به فاصله ای که نور طی می کند تا به سوژه برسد، افزود.

 از اتلاف یا کم شدن کاهش نور می توان برای تغییر رابطه بین نورتابیده شده به سوژه و پس زمینه استفاده کرد

اگر سوژه رو به پنجره قرار دارد تا نور از پنجره به او بتابد، فرد را به پنجره نزدیک کنید تا دیوار پشت آن تاریک شود.

اگر می خواهید دیوار روشن باشد، فرد را از پشت به آن نزدیک کنید و از پنجره دور کنید.

اگر منبع نور نزدیک به سوژه باشد، اتلاف نور از سوژه به پس زمینه بیشتر و واضح تر خواهد بود.

اما اگر منبع نور را از سوژه دور کنید، پس زمینه نسبتا روشن تر می شود.

همین امر برای «نورپردازی از کنار (side-lighting)» نیز صادق است ؛با تابش نور از نزدیک به طرف سوژه، اتلاف نور در سراسر فریم، بیشتر از زمانی است که منبع نور دورتر از سوژه باشد.

نورپردازی از جلو (Front-lighting) بافت را از بین می برد اما نورپردازی از کنار، بالا یا پایین، بافت را به خوبی نشان می دهند.

برای حفظ جزئیات مانند خز یا کرک یک حیوان خانگی، منبع نور را به جای تابش مستقیم، تا حدودی از یک سمت به سوژه بتابانید.یک عکاس پرتره ممکن است بخواهد منبع نور را در محدوده لنز نگه دارد تاچین و چروک پوست زیاد مشخص نشود، در حالی که یک عکاس منظره ممکن است بخواهدبافت سنگ ها، شن و ماسه و شاخ و برگ را نیز در عکس های خود نشان دهد.به طور کلی، هر چه زاویه تابش نور به سوژه بیشتر باشد، بافت نیز بهتر نشان داده می شود.

نورپردازی در عکاسی ؛ سایه ها، حجم ایجاد می کنند

برای ثبت یک پرتره دراماتیک، “نورپردازی هالیوود” را امتحان کنید.

یک نور از بالا و کمی زاویه دار به سمت سوژه قرار دهید، اما زاویه خیلی زیاد نباشد که سایه بینی بر روی لب بالای فرد، بیافتد.با استفاده از این تکنیک، عکاسان یک عکس سه بعدی را ارائه می دهند که فرد بادیدن یک تصویر، آن را به عنوان یک جسم در فضا می بیند نه بر روی یک سطح صاف.نورپردازی از کنار، بالا یا پایین، با ایجاد سایه های عمیق تر و طولانی تر، احساس حجم را ایجاد می کند.به همین دلیل عکاسان طبیعت بی جان، محصولات و منظره از نور زاویه دار استفاده می کنند.

نور از پشت سر را می توان به عنوان نور خیلی پخش شده استفاده کرد.

برای ثبت یک پرتره با نور از پشت یا به صورت نقاشی سیاه یکدست(silhouette)، ترکیب بندی که شامل منبع نور هست را امتحان کنید.مطمئنا شیفته این تکنیک می شوید و نوردهی خاصی را نیز ایجاد می کند.تعداد بسیار کمی از سوژه ها به طور کامل دارای نور پشت سر یا بک لیت(backlit) هستند، یعنی بدون تابش نور از جلو، سیاه خالص هستند.فردی که پشتش به یک پنجره روشن است، از نور منعکس شده از دیوار رو به روی خود را دریافت می کند.

کسی که در محیط بیرون و پشت به نور خورشید ایستاده است، نور را از آسمان رو به رویش دریافت می کند.در هر صورت، باید میزان نوردهی را برای تابش نور بر روی سوژه، افزایش دهید که این نور، بافت و ابعاد چهره را مشخص می نماید.

نورپردازی در عکاسی ؛نور دارای رنگ است حتی اگر سفید به نظر بیاید

عکس مناظر در روزهای آفتابی و صاف می تواند بسیار آبی باشد، به خصوص در سایه ها.تعادل رنگ دوربین (color balance) خود را بر روی حالت Cloudy (ابری) تنظیم کنید،که به عنوان یک فیلتر گرم کننده (warming filter) برای تابش طلایی بیشتر عمل می کند.

این، دمای رنگ نامیده می شود و چشم یا مغز ما در تنظیم و تعدیل تصور و ادراک مابسیار متخصص است، به طوری که ما به سختی متوجه آن می شویم.

فیلم و حسگرهای دیجیتالی ممکن است رنگ هایی که چشم ما آنها را نمی بینند را نیز ضبط کنند.

تن رنگ نور خورشید صبح زود و بعد از ظهر، گرم است، در حالی که سایه باز در ظهر می تواند کاملا مایل به آبی باشد.

لامپ های تنگستن، نور بسیار زرد را تولید می کنند و هر سطحی که نور را برمی گرداند، می تواند رنگی را به رنگ نور اضافه کند.با استفاده از دوربین های دیجیتال، می توانید از کنترل تعادل سفیدی(white-balance) برای خنثی کردن رنگ ها یا تأکید بر آنها استفاده کنید؛به عنوان مثال، برای اضافه کردن یک تن گرم به منظره یا پرتره.با فیلم اسلاید (slide film)، شما مجبور بودید فیلم مناسب را برای میزان نوری که در صحنه عکاسی شما وجود دارد، انتخاب کنید یا اینکه با فیلترها آن را خنثی نمایید.

منبع:pouyaandish.com

میانگین امتیازات ۵ از ۵

فهرست مطالب این مقاله