ده چیزی که به عنوان عکاس در ده سال یاد گرفتم

اولین عکسی که با دوربینم (Nikon D5100) گرفتم در ساحل اقیانوس آرام در شمال آمریکا بوده است. البته بیشتر عکس هایی که گرفتم افتضاح بودند ولی سفر خوبی بود و دوتا از عکس ها هم آنقدر بد نشدند. متاسفانه تمامی عکس هایی که در آن جا گرفتم با تنظیمات JPEG بوده است. عکس ها در دوربین خوب به نظر می رسیدند ولی وقتی به کامپیوتر خود انتقال دادم تا ادیت کنم، تازه فهمیدم که چیکار کردم. جزئیات تصاویر مشخص نبودند و کیفیت نه چندان مناسب داشتند. رنگ ها و نکاتی که در عکس وجود داشتند کاملا متفاوت با عکس پشت دوربین بودند و من نمی توانستم هیچ تغییری درآن ها ایجاد کنم. در کل میدونم که فایل های خام برای هر عکس برداری ای مناسب نیست ولی اگر می خواهید که عکس هایتان را ادیت بزنید، عکس ها را با فایل های خام عکس برداری کنید.

سال 2013: تمرین

درس بعدی ای که یاد گرفتم خیلی مهم تر از عکس برداری با فایل خام بوده است و به عنوان یک عکاس فهمیدم که تمرین کردن بهترین روش برای پیشرفت کردن است. برای افراد تازه کار، تمرین کردن یک کار معمول است ولی در عکاسی اصلا فرقی نمی کند که در چه سطحی هستید اگر می خواهید در کار خود پیشرفت کنید، تمرین کنید. وقتی حرف از تمرین کردن میزنم منظورم این است که فرقی نمی کند که در کجا عکس برداری کنید؛ می خواهید در زیبا ترین مکان جهان عکس برداری کنید ویا در حیاط پشتی خانه خود، هدف این است که شما به عنوان یک عکاس ساعت ها وقت برای  تمرین کردن بگذارید تعدادی عکس بگیرید.

سال 2014: ارزش لنز های اولیه

من DSLR داشتم ولی عکاس point-and-shoot بودم و حداقل دوسال طول کشید تا من بتوانم بهترین عکس هایم را بگیرم. من عکس های خوبم را اول از همه نتیجه تلاش هایم میدونم ولی تغییر zoom kit به prime لنزهم تاثیر زیادی در آن ها گذاشت. با لنز های پرایم عکسی که می خواهید بگیرید، اول به نظر خوب نمیاد تا وقتی که زوم می کنید؛ بعد مورد قبول می شود. این به معنای این نیست که لنز های پرایم بهتر از zoom هستند ولی استفاده از لنز های پرایم سریعتر به پیشرفت شما کمک می کنند تا zoom.

سال 2015: تلاش کردن قطعا نتیجه خواهد داد

سال 2015،سالی بود که من به یکی از تاثیر گذار ترین سفر هایم رفتم، برای اولین بار به یک مکان مخصوص برای عکاسی سفر کردم، جزیره یخی. در آن سفر من دوتا از سخت ترین پیاده روی های عمرم را داشتم. در اولین پیاده روی که داشتم، ده ها آبشار وجود داشت که خیلی شگفت انگیز بود همین طور در آن جا کلی فرصت برای عکس برداری وجود داشت. در دومین پیاده روی که داشتم، 27 کیلومتر راه رفتم ولی مسیرش بسیار سخت و فرصت عکس برداری در آن جا خیلی کم بود. پیاده روی اول ارزشش را داشت ولی دومی ارزش تلاشش را نداشت. وقتی برگشتم خانه و عکس هارا نگاه کردم، اونی که از همه راحت گرفته بودم را بیشتر از همه دوست داشتم. تلاش کردن همیشه در عکاسی جواب میده ولی نه همیشه و بعضی وقت ها اون عکسی که خیلی راحت گرفته اید بهترین عکس آن مجموعه باشد.

سال 2016: تمرکز بر روی فاصله دومتر از مدل

کربردی ترین تکنیکی که به عنوان یک عکاس منظره تا به امروز پیدا کردم، فاصله دو متری دوربین از مدل است که به آن double the distance می گویند. اگر فضای جلوی مدل شما سه فوت است دوربین خود را یک متر دورتر کنید و اگر فضا شش فوت است به اندازه دو متر دوربین خود را دورتر کنید. با انجام این کار هر بار فاصله پیش زمینه و پس زمینه را تنظیم می کنید. وقتی این کار را انجام می دهید فرقی نمی کند که در چه فاصله کانونی قرار دارید و یا از چه دیافراگم استفاده می کنید. البته که بازهم شما نیاز دارید که از یک دیافراگم خوب استفاده کنید اما حتی اگر در f/1.4 عکس برداری کنید، متوجه می شوید که فوکوس کردن پیش زمینه و پس زمینه، در جفتشان برابر است. سال ها طول کشید تا این تکنیک را یاد بگیرم ولی از این که بالاخره یاد گرفتمش خوشحال هستم.

سال 2017: فاصله کانونی را نادیده نگیرید

قبل از سال 2017 من کلا سه تا کیت داشتم: 24mm/50mm و 105mm و همیشه از این که با نادیده گرفتن عریض و یا طولانی بودن عکس ها، چه چیز هایی رو از دست دادم؛ متعجب بودم. اواخر سال 2016 کیت هایم را با 14-24mm و 70-200 عوض کردم و فهمیدم عوض کردن لنز هایم چه تصمیم خوبی بود و چقدر در کار من تاثیر گذار بود. سه تا از عکس های مورد علاقه ام را که در سال 2017 گرفتم عریض تر از 24mm و طولانی تر از 105mm بوده است. منظور این نیست که همه باید فاصله کانونی گسترده ای داشته باشند، اما اگر فک می کنید که به آن نیاز دارید لنز های خود را تغییر دهید. زوم کردن بی کیفیت هیچ وقت بهتر از فاصله کانونی مناسب نیست.

 سال 2018: مهارت هایت را افزایش بده

در سال 2018 من برروی یک مجله ماه ها کار کردم. من همیشه خودم را آدمی تصور می کردم که دوست داره راه بره و در طبیعت باشد و کمپ کند. کار کردن با افراد متخصص بر روی مجله باعث شد که بفهمم هنوز خیلی مهارت ها نیاز دارم که یاد بگیرم. من نهایت تلاشم رو کردم که آن مهارت ها را بدست بیاورم و تمام آن مهارت ها را در یک پیاده روی تابستانی در جزیره یخی به همراه پدرم، به کار گرفتم. این سفر از سخت ترین و زیبا ترین پیاده روی های من در کل زندگی ام بوده است و من مورد علاقه ترین عکس هایم را در آن پیاده روی گرفتم. اگر مهارت های خودم را گسترش نداده بودم هیچ وقت نمیتونستم این عکس های زیبا را بگیرم. به طور کلی هرچه مهارت های خودم را افزایش میدادم مثل پیاده روی و کمپ کردن، عکس های بهتری می گرفتم.

سال 2019: به ترکیب تصاویر آن طور که باید توجه نشده است

تمام عکاس ها در مورد عکاسی panoramas و HDR می دانند ولی در بین روش های عکاسی، ترکیب تصاویر روشی است که با وجود کاربردی بودنش، خیلی مورد استفاده قرار نمی گیرد. من از این روش در عکاسی هایم استفاده می کردم ولی سال 2019 سالی بود که فهمیدم عکس برداری با این روش چقدر می تواند کار شما را حرفه ای تر کند. به جای این که لنز های سنگین و گران 14-24mm f/2.8 را برای عکاسی نجومی با خود به هر جا حمل کنم، می توانم از این روش استفاده کنم و عکس های با کیفیت و زیبایی در شب بی اندازم. ترکیب تصاویر یک تکنیک جدید برایعکاسی است و من همیشه با خودم می گویم که ای کاش زودتر این روش را یاد می گرفتم.

سال 2020: زمان را برای عکاسی کردن به وجود بیاورید

سال 2020 بنا به دلایلی سال افتضاحی برای من بود. حتی در حوزه عکاسی هم کلی تغییرات اشتباهی در زندگی بنده رخ داده است. همچنین سال 2020 تنها سالی بود که تا یک ماه عکاسی نکردم و حتی یک عکس هم در کاتالوگ خود ندارم. خیلی راحت تا چند هفته عکس گرفتن را کنار گذاشتم. اواخر سال من فهمیدم که عکس انداختن به من کمک می کند که خوشحال تر باشم و استرس کمی داشته باشم. اکثر ما ها عکاس هستیم چون عکس گرفتن چیزی است که عاشقشیم و ازش لذت می بریم. فراموش نکنید که هر موقع که ممکن بود وقتتان را برای عکاسی کردن خالی کنید.

سال 2021: مکان های نزدیک محل خود را پیدا کنید

من بیش از دو سال در Colorado زندگی کردم و به دنبال مناطق جدیدی در این ایالت گشتم. من در ماه های اخیر تصمیم گرفته ام که به مکان هایی که قبلا هرگز در آن جا نبودم بروم و به نظرم این یکی از بهترین تصمیم هایم است. همچنین من به مدت دوماه در اوایل سال 2021 در فلوریدا زندگی کردم و چند مکان برای عکاسی macro پیدا کردم که قبلا هیچ وقت آن جا ها را ندیده بودم.

امسال من بیشتر از هر سال دیگری عکاسی کردم و زمان بیشتری را برای عکس برداری گذاشتم که تقریبا همه این عکس ها هم در منطقه ای که زندکی می کنم، گرفته شده است. اگر فکر می کنید که محل زندگی شما مکان جذابی نیست، اشتباه فکر می کنید و این حقیقت ندارد. به دنبال مکانی مانند آبشار و جنگل در محل زندگی خود بگردید. اگر همچین مکان هایی در محل زندگی اتان نیست عکاسی macro انجام دهید. شما می توانید در هر کجا که می خواهید عکس های زیبای macro بی اندازید.