یادگیری سرعت شاتر در کسری از ثانیه

در واقع به مدت زمان باز شدن دریچه دیافراگم، سرعت شاتر می گویند. هر چه سرعت شاتر بالا تر بشود، نور عکس کم تر و هر چه سرعت شاتر کم تر بشود، نور عکس بیشتر می شود. در دوربین های قدیمی که از فیلم تشکیل شده اند، به مدت زمانی که فیلم درون دوربین، نوردهی را انجام می دهد، سرعت شاتر می گویند.

اما در دوربین های حرفه ای دیجیتال که امروزه وجود دارند، به مدت زمانی که سنسور، نوردهی عکسی که می گیرد را انجام می دهد، سرعت شاتر گفته می شود. سرعت شاتر را به چند دسته تقسیم می کنیم که این امر موجب می شود، عکاسانی که با دوربین های دیجیتال به صورت حرفه ای عکاسی می کنند، بتوانند با دید باز تر و بهتر نوردهی را انجام بدهند:

معیار سرعت شاتر ثانیه یا کسری از ثانیه است، هر چه دریچه دیافراگم بزرگ تر بشود، و مدت زمان بیش تری باز بماند سرعت شاتر آن کم تر می شود، اما هر چه دریچه دیافراگم سریع تر بسته بشود، سرعت شاتر آن بیش تر می شود، پس سرعت شاتر 1000/1بسیار سریع تر از 30/1 است.

در بیش تر موارد از سرعت شاتر 60/1 ثانیه، یا سریع تر از آن استفاده می شود، این مسئله بخاطر این است که هر چه از سرعت شاتر کند تر استفاده بشود، عکاسی خیلی سخت تر می شود و احتمال لرزش دست بیش تر می شود، این لرزش به دلیل این است که هر چه دیافراگم باز تر بماند، باعث تاری عکس می شود.

اما اگر سرعت شاتر آهسته تر از 60/1 باشد، لازم است از یک سه پایه یا نوعی تثبیت کننده دوربین استفاده بشود، تا عکس با کیفیت و ثابتی ثبت بشود، به گونه ای که تاری ناخوشایندی به وجود نیاید، به همین دلیل به شما پیشنهاد می شود، از سرعت شاتر بالا تری استفاده کنید، ولی اگر سرعت شاتر شما پایین است، حتماً یک سه پایه یا تثبیت کننده به همراه خود داشته باشید.

معمولاً اعداد سرعت شاتر در دوربین هر کدام نسبت به عدد قبلی خود دو برابر می شود، برای مثال اعداد 8/1، 15/1، 30/1، 60/1، 125/1، 250/1، 500/1 و… جزو اعداد سرعت شاتر هستند، این دو برابر شدن اعداد یک امر الزامی است، گفتنی است که دریچه دیافراگم نیز با این امر نور ورودی را نیز دو برابر می کنند، بنابراین باید سرعت شاتر و دیافراگم را با توقف در یک عدد مناسب، به نوردهی بهتر برسانیم.

برخی از دوربین ها از سرعت شاتر بسیار کند نیز برخوردارند، برای مثال 1 ثانیه، 10 ثانیه، 30 ثانیه و… جزو سرعت شاتر هایی هستند که در فضای کم نور مورد استفاده قرار می گیرند، این سرعت شاتر بیشتر برای ثبت حرکت در فضایی مثل آسمان شب که نور بسیار اندکی وجود دارد، مورد استفاده قرار می گیرد، تا حرکت ستاره ها یا شهاب سنگ ها را ثبت کند.

اکثر دوربین ها از حالت B نیز برخوردار هستند، به این معنی است که، تا زمانی دست شما روی دکمه شاتر قرار دارد، دریچه دیافراگم هم باز می ماند. قبل از آن که سرعت شاتر خود را تنظیم کنید، باید این سؤال را از خودتان بپرسید، که سوژه شما متحرک است یا ثابت؟ در صورت متحرک بودن سوژه نیز باید تصمیم بگیرید که قصد دارید حرکت آن سوژه را به صورت ثابت ثبت کنید، یا عکسی را به دست بیاورید که حرکت سوژه در آن محسوس باشد.

گفتنی است، برای تهیه عکسی ثابت که کاملاً فیریز شده باشد، مثل ثابت کردن عکس پرنده های در حال پرواز، نیاز است از سرعت شاتر بالا تری بهره ببرید، اما اگر دوست دارید عکس شما حالت تاری پیدا کند و حرکت سوژه احساس شود، باید از سرعت شاتر آهسته تری استفاده کنید، در واقع سرعت شاتر باید با توجه به خواسته شما انتخاب بشود.

برای مثال برای ثابت کردن پرواز پرنده می توانید از سرعت شاتر 1000/1 ثانیه استفاده کنید، در چنین سرعت شاتری حتی بال های پرنده هم ثابت می شود، یا برای ثبت عکسی از قطرات آب که ثابت باشد، باید از سرعت شاتر 4000/1 استفاده کرد تا قطرات آب فیریز بشود.

حرکت همیشه بد نیست

یکی از عکاسان حرفه ای که همیشه از سرعت شاتر بالا استفاده می کند، بر این معتقد است که چرا برخی از افراد دوست دارند در عکس خود حرکت داشته باشند، و علاقه این افراد را به ایجاد تحرک در تصویر درک نمی کنند، البته او بر این موضوع نیز معتقد است که حرکت در برخی از مواقع می تواند به بهتر شدن عکس ما کمک کند.

برای مثال زمانی که از یک آبشار عکاسی می کنیم، و مقصود ما نشان دادن سرعت ریزش آن است، هنگامی که از ماشین های در حال مسابقه عکس می گیریم و می خواهیم سرعت آن ها را به تصویر بکشیم.

یا زمانی که می خواهیم از حرکت ستاره ها برای مدت زمان طولانی عکسی داشته باشیم، از سرعت شاتر پایین استفاده می کنیم، تا عکس حالت تاری پیدا کند و حرکت را در خود داشته باشد، البته گفتنی است که در چنین شرایطی نیاز است از سه پایه استفاده کنیم، تا عکس مورد نظر خود را تهیه کنیم.

این موضوع را به یاد داشته باشید که برای یک نوردهی مناسب منتاسب با مثلث نوردهی، تنظیم سرعت شاتر به تنهایی کافی نیست، بلکه علاوه بر آن باید دیافراگم و ایزو را نیز تغییر بدهیم تا نور مناسبی که مورد نظر ما است را به دست آوریم.

اگر بخواهیم درمورد یک تنظیم مناسب برای مثلث نوردهی با شما صحبت کنیم، گفتنی است نیاز است با سرعت شاتر 125/1 یا 250/1 ثانیه، نیمی از نور مورد نیاز را به دوربین خود برای تهیه عکس بهتر بدهید، و علاوه بر آن احتمالاً دیافراگم f16 یا f11 برای این سرعت شاتر مناسب باشد، همچنین برای جبران نور می توانید ایزو را از 100 به 400 تغییر بدهید.

منبع:digicenter.ir