انواع نماهای چهره در عکاسی پرتره : زاویه‌ی دوربین را چگونه تنظیم کنیم ؟

پروفایل ( نیم رخ ) : در این حالت صورت سوژه تقریبا تا 90 درجه از روبرو چرخانده شده است، به طوری که بینی کاملا به سمت طرفین معطوف شده است و نیم رخ را مشاهده می‌کنیم. در یک نمای واقعی نیم رخ، تنها باید یک سمت صورت را ببینیم، به همراه تنها یک چشم، در واقع نباید چشم دوم در تصویر معلوم باشد.

توجه : یکبار دیگر مراقب مواردی مانند گوشواره و موهای آویزان به زیر چانه باشید که می‌تواند کمی عجیب به نظر برسد. من معمولاً موها را به عقب برس می‌زنم و اگر گوشواره درست به نظر نمی‌رسد یا به نظر می‌رسد به شکلی غیر طبیعی آویزان است، آن را در زیر چانه یا گردن قرار می‌دهم.

زاویه‌ی دوربین

مکانی که دوربین خود را قرار می‌دهید تفاوت زیادی در نحوه‌ی نمایش سوژه در تصویر نهایی ایجاد می‌کند.

با این حال، به یاد داشته باشید که من نمی‌توانم قوانین سختی را در اینجا برای شما ارائه دهم. در عوض، از توصیه‌های من به عنوان یک راهنما و نقطه‌ای برای شروع استفاده کنید، سپس از تجربه‌ی خود کمک بگیرید تا به بهترین نتیجه برسید، چرا که هر فرد منحصر به فرد است.

سوژه را به تصویر بکشید، آنطور که خودش می‌خواهد به تصویر کشیده شود. هنگامی که این نکات را یاد می‌گیرید و نحوه‌ی عملکرد آنها را در عمل می‌بینید، دانستن نحوه‌ی برخورد با هر پرتره آسان‌تر و آسان‌تر می‌شود.

در اینجا نکات زاویه‌ی دوربین را برای شما جمع آوری کردم :

• زاویه‌ی بالایی دوربین ( بالاتر از سطح چشم سوژه ) بیشتر از بدن بر چهره تأکید می‌کند. این برای یک فرد سنگین وزن خوب است، که در صورت تمایل به او کمک کند لاغرتر به نظر برسد.
• زاویه‌ی کم دوربین ( زیر سطح چشم یا حتی زیر سطح چانه ) می‌تواند قد کمی بلندتر به نظر برسد یا قدرتمندتر باشد. اما این برای اکثر مردم خیلی سبک جذابی نیست. چرا که بیشتر سوراخ بینی معلوم می‌شود و بدن هم بزرگتر از سر به نظر می‌رسد و خیلی از افراد دوست ندارند که از این زاویه دیده شوند.
• برای پرتره‌های گروهی، موقعیت دوربین باید در حدود سطح چشم یا کمی پایین‌تر باشد. این امر باعث کاهش اعوجاج اعضای بدن می‌شود و از عجیب به نظر رسیدن افراد با تناسب‌های غیر عادی جلوگیری می‌کند.
• برای عکاسی از یک یا دو نفر، باید دوربین را در سطح چشم یا کمی بالاتر از آن قرار دهید تا کمی حس تملق و زیبایی و صمیمیت به عکس اضافه شود.

انواع لنزها

علاوه بر ارتفاع و زاویه‌ی دوربین، لنزی که انتخاب می‌کنید ظاهر پرتره‌ی شما را به شدت تغییر می‌دهد.

آنچه در مورد لنزهای مختلف می‌دانید را در نظر بگیرید:

• لنزهایی با زاویه دید گسترده بر چشم انداز تأکید دارند، معمولا سوژه‌ها را تحریف می‌کنند و صحنه‌ها را سه بعدی‌تر نشان می‌دهند
• لنزهای تله با فاصله کانونی زیاد، سوژه‌ها را فشرده می‌کنند، همچنین آنها را از هم جدا کرده و باعث می‌شوند کمتر سه بعدی به نظر برسند

این تمام چیزی است که من قصد دارم در این مورد به شما بگویم. من می‌خواهم شما خودتان با امتحان کردن در مورد آنچه من صحبت می‌کنم متوجه این اصطلاحات در عمل شوید. به نمونه‌های زیر نگاه کنید، سپس شخصی را برای عکاسی پیدا کنید. از لنزهای مختلف استفاده کنید و ببینید که چگونه آنها تصویر را تغییر می‌دهند.

چقدر طول می‌کشد تا بر این موارد مسلط شوید ؟

یکی از رایج‌ترین سوالاتی که دانش آموزان از من می‌پرسند این است که ” چقدر طول می‌کشد تا همه‌ی این مطالب را یاد بگیریم ؟ ”

شاید این نوع پاسخ دادن چندان رایج نباشد، اما درست است. من همه‌ی مفاهیم و دستورالمعل‌ها را به سرعت یاد گرفتم، چرا که طی یک برنامه‌ی دو ساله قصد داشتم در عکاسی حرفه‌ای شوم.

این درست مانند یادگیری یک زبان کاملا جدید است، اگر ب کشور جدیدی نقل مکان کنید و مجبور باشید که به صورت مداوم با زبان آنها صحبت کنید، خیلی سریع‌تر همه چیز را یاد خواهید گرفت، نسبت به اینکه بخواهید تنها یکبار در ماه و آن هم سر کلاس‌های درس یک چیز جدید را یاد بگیرید.

من به شما می‌گویم که چگونه می‌توانید خیلی سریع عکاسی را یاد بگیرید، اصول اولیه را مطالعه کنید، از خانه خارج شوید و عکس بگیرید !

قسمت دوم پاسخ من، 25 سال است، در واقع منظورم این است که من هنوز هم مشغول یادگیری عکاسی هستم، حتی چیزهایی که به دانشجوهای خود یاد می‌دهم را هم هر روز به روز کرده و سعی می‌کنم بیشتر در مورد آنها یاد بگیرم و نکات جدید را کشف کنم.

هرگز انتظار نداشته باشید که ناگهان آن را یاد بگیرید تا بعد از آن به صورت کامل مراحل یادگیریتان متوقف شود. آموزش عکاسی یک فرآیند بسیار طولانی است و همیشه هم ادامه دارد.

به محض اینکه فکر می‌کنید همه چیز را یاد گرفته‌اید یا اینکه همه‌ی آنها را می‌دانید ، وقت آن است که خودتان را دوباره زیر و رو کنید، چرا که احتمالاً اشتیاق خود را از دست داده‌اید. به هر حال این نظر من است.

زاویه‌ی دوربین و نماهای چهره : در خانه تمرین کنید

این یک تکلیف نیست، بلکه یک پیشنهاد برای بهبود وضعیت شما در عکاسی است.

در صورت امکان، سعی کنید با یک سوژه از نماهای مختلف عکس بگیرید و تنظیمات مختلفی را اعمال کنید. اگر فردی در کنار یک منبع نور بزرگ، مانند یک پنجره بنشیند، میبینید که چرخاندن سر او به سمت نور باعث تغییر الگوی نوری روی صورت او می‌شود و همه‌ی اجزا هم نسبت به قبل به شکل متفاوتی به نمایش در می‌آیند. باید سعی کنید بهترین حالت را برای عکاسی پیدا کنید.

ممکند است افراد مختلف بنا به شرایطشان از زاویه‌های مختلفی خوششان بیاید. آزمایش کنید، شات‌های زیادی بگیرید و هر تنظیمات را چندین بار تغییر دهید تا به بهترین نتیجه‌ی دلخواه خودتان برسید. از فرد بخواهید نشسته و تنها صورت خود را بچرخاند، سپس ببینید صورت او به چه شکل تغییر می‌کند و نور به چه شکل متفاوتی دیده می‌شود.

در حالی که سوژه‌ی خود را برای آخرین تمرین آماده کرده‌اید، ببینید آیا می‌توانید این مورد را نیز وارد کنید :

از ارتفاع‌های مختلفی استفاده کرده و دوربین را در بخش‌ها و زاویای مختلفی قرار دهید؛ البته بهتر است فاصله کانونی یا فاصله‌ی دوربین از سوژه را تغییر ندهید، فقط ارتفاع دوربین را عوض کنید.

در اینجا چند نمونه عکس برایتان آورده‌ام که می‌توانید از آنها برای تمرین کردن استفاده کنید :

• کمی زیر چانه‌ی سوژه
• کمی پایین‌تر از سطح چشم سوژه
• موازی با سطح چشم سوژه
• کمی بالاتر از سطح چشم سوژه
• کاملاً بالاتر از سطح چشم سوژه

سپس از خود بپرسید :

بهترین زاویه برای آن شخص کدام است ؟ از چه زاویه‌ای بیشتر دوست دارند که از آنها عکس گرفته شود ؟ و خب چرا ؟

نتیجه گیری و جمع بندی

اکنون که این مقاله را به پایان رسانده‌اید، باید در استفاده از زاویه‌های چهره و زاویه‌ی دوربین برای ثبت پرتره‌های خیره کننده بهتر و ماهرتر شده باشید.