10 تفاوت اساسی دوربین های بدون آینه در مقابل دوربین های DSLR

ده تفاوت اساسی دوربین های بدون آینه در مقابل دوربین های DSLR

همانند دوربین های DSLR ، دوربین های بدون آینه( که با نام اختصاری CSC نیز شناخته می شوند ) هم قابلیت تعویض لنز را دارند اما همانطور که از نام آن ها مشخص است این دوربین ها فاقد سیستم مکانیکی و پیچیده حرکت اینه داخلی هستند. این بدان معنی است که بطور اصولی این دوربین های می توانند سبک تر، کوچکتر و از لحاظ مکانیکی ساده تر از دوربین های مشابه DSLR باشند.

عکاسان حرفه ای و آماتورهایی که بطور جدی عکاسی می کنند را نمی توانید به راحتی با مزایای دوربین های بدون آینه ترغیب کنید. فقدان منظره یاب اپتیکال، کنترل های مستقیم و محدودیت انتخاب لنز در بسیاری از مدل های دوربین های بدون آینه از نظر عکاسان با تجربه نقطه ضعفی برای این دوربین ها به شمار می رود.اما همه چیز درحال تغییر است.

با گسترش تولید محدوده لنزها، انتخاب لنز مناسب برای دوربین های بدون آینه دیگر موضوعی سخت به نظر نمی رسد. همچنین ارتقاء عملکرد و کیفیت ثبت تصاویر، دوربین های بدون آینه، بسیاری از دوربین های DSLR را با قیمتی مشابه پشت سر گذاشته اند.

بنابراین اکنون سوال این است : آیا دوربین های بدون آینه رقیبی کاملاً جدی برای دوربین های DSLR محسوب می شوند یا به عبارتی دیگر آیا دوربین های بدون آینه بهتر از دوربین های DSLR هستند؟ در این مقاله به ۱۰ اختلاف اساسی بین این دو گروه دوربین می پردازیم تا انتخاب برای شما ساده تر شود.

۱- ابعاد و وزن

• دوربین های DSLR : این دوربین ها می توانند سنگین و حجیم باشند، هرچند هنگام استفاده از لنزهای سنگین تله فتو( یا داشتن دست هایی بزرگ ) این امر می تواند یک مزیت باشد.
• دوربین های بدون اینه : این دوربین ها عموماً کوچکتر و سبک تر هستند اما در برخی موارد لنزهای ان ها می توانند به همان بزرگی و سنگینی لنزهای دوربین های DSLR باشند.

نسبت ابعاد بدنه کوچک یکی از نقاط قوت دوربین های بدون اینه محسوب می شود اما این یک مزیت نسبی است چرا که آنچه عملاً باید در نظر گرفت ترکیب ابعاد بدنه دوربین و لنز است. این مشکل برای دوربین های بدون آینه با ابعاد حسگر APS-C و فول فریم کاملاً مشهود است. شما دروبین با ابعاد بدنه کوچک اما با لنزی بزرگ خواهید اشت.

دوربین های میکرو سه چهارم پاناسونیک و الیمپوس از این نظر بهتر هستند. بدلیل ابعاد کوچکتر حسگر( که خیلی هم مورد اقبال عکاسان حرفه ای نیست) امکان بکارگیری لنزهای کوچکتر و سبک تر در این دوربین ها فراهم شده است.

بطرز جالبی دوربین های بدون آینه جدید و پیشرفته مثل Sony Alpha A9 ، Panasonic Lumix G9 و  Canon EOS R بدلیل در اختیار گرفتن امکانات بیشتر و تقاضای کاربران برای داشتن دستگیره ای بزرگتر، از نظر ابعاد بزرگ تر از قبل ساخته شده اند. در طرف دیگر طیف، دوربین های سطح پایین DSLR برای رقابت با دوربین های بدون آینه هم تراز خود از نظر ابعاد کوچکتر شده اند.

۲- لنزها

• دوربین های DSLR : هر دو برند کانن و نیکون دارای محدوده وسیعی از انواع لنز می باشند.
• الیمپوس، پاناسونیک، فوجی و سونی همگی لنزهای مناسبی تولید می کنند اما گستردگی آن ها به اندازه دوربین های DSLR نیست.

اگر می خواهید حق انتخاب وسیعی از لنزها را داشته باشید بدون تردید لنزهای کانن و نیکون بهترین انتخاب خواهند بود. در میان این لنزها انواع متنوعی از لنزها به لحاظ کاربد و قیمت خواهید یافت علاوه بر اینکه سازندگان دیگر مانند سیگما و تامرون نیز لنزهای متنوعی برای این دو برند تولید می کنند.

اگرچه برندهای کانن و نیکون ده ها سال است که به تولید لنز مشغول هستند، اولین دوربین بدون آینه حدوداً ۱۰ سال پیش تولید شده و این دوربین ها به سرعت جای پای خود را در صنعت عکاسی روز به روز محکم تر می کنند. از آنجایی که شرکت های پاناسونیک و الیمپوس برای دوربین های میکرو سه چهارم خود از سیستم نصب لنز یکسانی استفاده می کنند، لنزهای این دوربین ها دارای وسیع ترین محدوده در بین لنزهای دوربین های بدون آینه هستند.

لنزهای شرکت فوجی فیلم نیز روز به روز در حال گسترش هستند. اگرچه هنوز شکاف هایی در خط تولید دیده می شود اما می توانید لنزهایی بسیار با کیفیت در میان این مجموعه لنزها بیابید.

شرکت سونی نیز لنزهایی بسیار عالی برای دوربین های بدون آینه و فول فریم خود مانند Alpha a7 III تولید می کند و اخیراً لنز بی نظیر تله فتو ۴۰۰mm f2.8 را تولید کرده است.

هر دو شرکت کانن و نیکون اخیراً دوربین های بدون آینه فول فریم را به خط تولید دوربین های خود اضافه کرده اند. در حال حاضر لنزهای اختصاصی این مدل ها بسیار محدود و انگشت شمار هستند اما هر دو برند مبدل هایی برای استفاده از لنزهای دوربین های DSLR معرفی نموده اند

۳- منظره یاب ها

• دوربین های DSLR : بسیاری از عکاسان هنوز منظره یاب( چشمی ) اپتیکال را بدلیل وضوح، طبیعی بودن و نداشتن تاخیر ترجیح می دهند.
• دوربین های بدون آینه : در عین حال برخی از عکاسان ترجیح می دهند نمایی دیجیتال از آنچه ثبت می شود را در منظره یاب ببینند.

تمام دوربین های DSLR حتی ارزان ترین آن ها دارای منظره یاب اپتیکال هستند زیرا این بخشی از ساختار آن هاست. اما تعدادی از دوربین های سطح پایین بدون آینه بدون سیستم منظره یاب عرضه شده و بایستی از طریق مانیتور دوربین استفاده نمایید و این امر در شرایط پر نور بخوبی عمل نخواهد کرد.

دوربین های بدون آینه با منظره یاب دوربین هایی به مراتب گران تر هستند. منظره یاب این دوربین ها از نوع الکترونیک بوده و تصویر را بطور مستقیم از حسگر گرفته و نمایش می دهند. منظره یاب های الکترونیکی امروزه پیشرفت زیادی کرده اند و دیگر پیکسلی شدن و پرش تصویر در آن ها دیده نمی شود اما هنوز مقداری تاخیر هرچند جزئی در هنگامی که دوربین را بسرعت جابجا کنید دیده می شود.

مزیت منظره یاب های الکترونی در نمایش اطلاعات است. در این منظره یاب ها اطلاعات بسیار بیشتری نسبت به منظره یاب های اپتیک نمایش داده می شود مثل نمایش منحنی زنده هیستوگرام. همچنین آنچه در این منظره یاب ها می بینید دقیقاً همان چیزی است که توسط دوربین شما ثبت می شود.

هنوز بسیاری از عکاسان ترجیح می دهند صحنه را همان گونه که چشم می بیند از طریق دوربین ببینند و پس از عکس گرفتن به تماشای نسخه دیجیتالی آن از طریق مانیتور دوربین بپردازند.

انتخاب بین این دو نوع منظره یاب یک امر کاملاً سلیقه ایست. بهتر است تصویر الکترونیک منظره یاب یک دوربین بدون آینه را ببینید تا بهتر تصمیم گیری نمایید.

۴- فوکوس اتوماتیک

• دوربین های DSLR : قبلاً یک امتیاز بارز برای دوربین ها محسوب می شد اما امروزه این امر بطور صد در صد صادق نیست. بطور کلی فوکوس اتواتیک این دوربین برای سوژه های متحرک بخوبی عمل می کند اما در مشاهده مستقیم (Live View) می توانند ضعیف تر عمل کنند.
• دوربین های بدون آینه : عملکرد فوکوس اتوماتیک در حالت مشاهده مستقیم بطور کلی بسیار خوب است همچنان که در جدیدترین مدل ها عملکرد فوکوس اتوماتیک از طریق منظره یاب الکترونیک عالی است.

دوربین های DSLR از سیستم فوکوس اتوماتیک سریع و مفید تشخیص فاز که در زیر آینه نصب شده استفاده می کنند. این سیستم می تواند بطور شگفت انگیزی سوژه های متحرک را تعقیب و فوکوس نماید. بعنوان یک مثال پیچیده و دقیق می توانیم از دوربین D850 نیکون نام ببریم.

مشکل از آن جایی شروع می شود که این سیستم فقط در حالتی که آینه دوربین پایین است عمل می کند. اگر در حالت مشاهده مستقیم( Live View ) باشید، آینه دوربین در حالت بالا قرار گرفته و سیستم اتوفوکوس تشخیص فاز از مدار نور خارج می شود. در عوض سیستم فوکوس خودکار کندتر  بر اساس تشخیص کنتراست بر روی حسگر اصلی دوربین فعال می شود.

مدل های جدید دوربین های DSLR کانن مانند ۸۰۰D، ۸۰D و ۵D MK IV از سیستم فوکوس اتوماتیک Dual Pixel CMOS بر روی حسگر استفاده کرده تا همانند دوربین های بدون آینه پیشرفته در حالت مشاهده مستقیم نیز از سیستم فوکوس اتوماتیک تشخیص فاز بهره ببرند.

دوربین های بدون آینه بطور دائم از سیستم فوکوس اتوماتیک بر مبنای حسگر اصلی دوربین استفاده می کنند. بسیاری از این سیستم ها از روش تشخیص کنتراست استفاده می کنند که در عین حال از روش مشابه تشخیص کنتراست دوربین های DSLR سریع تر عمل می کنند. این امر بدلیل استفاده از لنزهایی است که با توجه به این روش فوکوس طراحی شده اند.

بسیاری از دوربین های پیشرفته بدون آینه از سیستم ترکیبی( Hybrid ) فوکوس اتوماتیک تشخیص فاز و تشخیص کنتراست بر روی حسگر استفاده می کنند. بعنوان مثال می توانیم از مدل های فوجی فیلم X-T3، پاناسونیک G9 و سونی A9 نام ببریم. سیستم اتوفوکوس این دوربین ها نه تنها بسیار سریع العمل بوده بلکه براحتی بر روی سوژه های متحرک قفل می شوند – قلمرویی که تا پیش از این در انحصار دوربین های DSLR بوده است.

۵-عکسبرداری پیاپی

• دوربین های DSLR :بهترین دوربین های DSLR نمی توانند امروزه با دوربین های بدون آینه در این زمینه رقابت کنند.
• دوربین های بدون آینه : طراحی این دوربین ها امکان افزایش سرعت عکاسی پیاپی را می دهد.

برای ثبت لحظات بسیار سریع و اکشن، به عکاسی پیاپی سریع نیاز دارید و در این زمینه دوربین های بدون آینه بهترین انتخاب هستند زیرا هم بدلیل طراحی فاقد سیستم های مکانیکی آینه هستند و هم بدلیل اینکه مدل های جدید این دوربین ها قابلیت ضبط ویدیو با رزولوشن ۴k را دارا بوده و بدلیل سرعت پردازش بالای این مدل ها سرعت عکاسی پیاپی نیز در این دوربین ها بالاتر رفته است.

برای درک بهتر سرعت بهتر است بدانید که سریع ترین دوربین عکاسی کانن مدل ۱DX MK II با سرعت پیاپی ۱۴ فریم در ثانیه عکاسی می کند در حالی که دوربین های پاناسونیک G9 و سونی A9  دارای سرعت خیره کننده ۲۰ فریم در ثانیه هستند. هنگام بررسی مشخصات دوربین ها قدری محتاط باشید زیرا برخی دوربین های بدون آینه سرعت هایی به مراتب بیشتر ( تا ۶۰ فریم در ثانیه ) را عنوان می کنند اما در این حالت از سیستم شاتر الکترونیک استفاده شده و فوکوس بر روی اولین فریم قفل می شود. این امر برای تعقیب سوژه های متحرک مناسب نیست.

همچنین بایستی در مورد سرعت مورد نیاز واقع بینانه تصمیم بگیرید. عکسبرداری با سرعت ۶۰ فریم در ثانیه کارت حافظه شما را به سرعت پر می کند و پس از آن پیدا کردن عکس مطلوب از میان انبوهی از عکس ها کاری به مراتب دشوار خواهد بود.

سرعت عکسبرداری پیاپی دوربین های بدون آینه حتی در مدل های سطح پایین آن ها از سرعت اکثر دوربین های DSLR بیشتر است. بنابر این اگر سرعت عکسبرداری پیاپی مدنظر شما باشد بدون شک دوربین های بدون آینه گزینه شما خواهند بود.

منبع:noornegar.academy